بررسی مقایسه ای روش آپاندکتومی باز ولاپاراسکوپی در بیماران مبتلا به آپاندیسیت حاد( مروری سیستماتیک)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 298

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_306

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : آپاندیسیت حاد یکی از شایع ترین علت های جراحی شکمی می باشد که نیاز به مداخله ی فوری پزشکی دارد .شیوع آن در مردان اندکی بیشتر از زنان است . جهت درمان آپاندیسیت دو روش آپاندکتومی باز ولاپاراسکوپیک وجود دارد که هدف از مطالعه ی ما مقایسه ی این دو روش در بیماران مبتلا به آپاندیسیت حاد می باشد. روش جستجو: . انجام گرفت.Pubmed , google scholar , SID , cochraneاین مقاله مروری با سرچ در پایگاه های تحقیقاتی کلمات کلیدی شامل شامل آپاندکتومی باز،آپاندکتومی لاپاراسکوپی وآپاندیسیت ومعادل آن ها به انگلیسی بود. از تعداد مقالات یافت شده درسال های 2015 تا 2019 مقالاتی که از نظرعنوان و چکیده با موضوع ما ارتباط نداشتند حذف شدند و درنهایت همه ی مطالعاتی که مقایسه جراحی باز و لاپاراسکوپی را شامل می شدند وارد مطالعه شده که در نهایت به 13 عدد محدود می شدند یافته ها : معیار های ارزیابی شامل طول مدت اقامت در بیمارستان،مدت زمان جراحی،عفونت محل جراحی ونمره ی درد بعد از عمل بود. در اکثر مطالعات میانگین مدت زمان بستری در گروه آپاندکتومی بازبیشتر از گروه لاپاراسکوپیک و نیز میانگین مدت زمان جراحی در گروه آپاندکتومی باز 35/2 دقیقه و درگروه لاپاراسکوپیک 31/8 دقیقه بود.در یک مطالعه تعداد موارد عفونت زخم در گروه آپاندکتومی بازرا 4 مورد و در گروه لاپاراسکوپیک 1 مورد گزارش کرده بودند. نمره ی درد بعد از عمل در بیمارانی که به روش لاپاراسکوپی جراحی شده بودند کمتر از گروه دیگر بود به همین دلیل دوز استاندارد مخدر مصرف شده هم کمتر بود.نتیجه گیری:به نظر می رسد که روش جراحی لاپاراسکوپیک دارای مزایای بیشتری نسبت به روش جراحی باز و نیز کم تهاجمی تر می باشد ولی با این حال هنوز توافق عمومی بین جراحان برای ترجیح دادن آپاندکتومی لاپاراسکوپیک به باز وجود ندارد.پیشنهاد می شود با فعالیت و سرمایه گذاری بیشتر در حیطه جراحی های لاپاراسکوپیک از یک رویکرد غیر تهاجمی در جراحی های آپاندیسیت استفاده کنیم

نویسندگان

الهه صفری

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه آزاد مشهد، مشهد، ایران

فاطمه کرمانی

دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه آزاد مشهد، مشهد، ایران

مهدی اردکانی

دانشجوی دکترای عمومی، کمیته تحقیقات دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران

الهام صفری

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه آزاد مشهد، مشهد، ایران