برنده شدن نرگس محمدی در جایزه ی صلح نوبل و زمینه ای برای باز نمودن کانال گفتگوی حاکمیت و اپوزیسیون و شکل گیری شورای مشورتی آشتی عمومی در ایران

در اهمیت ترمیم شکاف های جاری و در ضرورت شکل گیری شورای مشورتی آشتی عمومی و داشتن حق انتخاب بین دو گزینه ی "گفتگوی مشورتی" یا "بن بست و انفجار سیاسی و اجتماعی" در ایران

نرگس محمدی پس از شیرین عبادی، دومین زن برنده ی ایرانی جایزه معتبر صلح نوبل جهانی است. جایزه ای که پس از عبور از فیلترها و مراحل پیچیده و خاص به افرادی که در شکل گیری صلح در جوامع محلی و ملی و منطقه ای و جهانی، نقش متمایز کننده ای ایفا کرده اند، اعطا میگردد. نرگس محمدی کنش ها و فعالیت های خود را معطوف بر حقوق بشر، تامین دموکراسی فراگیر، برابری کامل حقوق زنان و مردان و حق آزادی بیان و موارد مشابه معطوف کرده است و در این مسیر هزینه های متعددی را پرداخت نموده است و از جمله اهمیت به منافع عمومی و جمعی و ترحیح آن بر منافع فردی و خانوادگی خود بوده است و از همسر و فرزندان خود سال ها دور افتاده و امکان دیدار آنها را از نزدیک نداشته است. و نکته ای که میتوان بر آن تاکید ورزید، آن است که برنده شدن یک جایزه معتبر بین المللی توسط یکی از چهره های شاخص اپوزیسیون در داخل کشور و آن هم در زندان می تواند زمینه و بستر مناسبی جهت تقریب و نزدیک سازی دیدگاه های حاکمیت و اپوزیسیون به هم گردد و حاکمیت به طور ملموس تر و قابل ملاحظه تری از خواسته ها و مطالبات اصلی و مشروع اپوزیسیون آگاهی یابد و به این خواسته ها واقف گردد و بتواند موضع و رویکرد مناسب تری در قبال این مطالبات داشته باشد و در جهت اجرایی کردن این مطالبات گام بردارد و راهکارهای مناسب تر و اجرایی تری جهت تحقق این مطالبات حقوق بشری و انسانی داشته باشد.

و جایزه نرگس میتواند دریچه ای مناسب و منحصر به فرد برای باز نمودن کانال گفتگوهای سازنده و اعتمادآفرین و دوجانبه ی حاکمیت و اپوزیسیون در ایران گردد و دو طرف بتوانند با خواسته ها و مطالبات یکدیگر آشنایی بیشتری بیابند و دو طرف حاکمیت و اپوزیسیون روی یک پروژه و طرح مناسب و سازنده بر روی اداره ی مناسب تر کشور به مشورت و اجماع برسند و طرح ها و ایده های مختلف اداره و مدیریت کشور در سیاست داخلی و سیاست خارجی توسط موافقان و منتقدان مورد بررسی قرار گیرد و تمامی بازیگران بتوانند بدون احساس حذف شده گی و دورماندگی، به چاره جویی در مسیر حل بحران ها واداشته گردند و روشن است که گذار از شرایط دشوار و پیچیده ی حاکم بر ایران، مستلزم تلاش و مشارکت هرچه بیشتر گروه های حاکمیت و اپوزیسیون داخل و خارج از کشور است و حاکمیت می تواند با آزادسازی نرگس و خروج وی از زندان، از ظرفیت و پتانسیل منحصر به فرد ایجاد شده برای وی و نیز اعتبار بین المللی کسب شده برای وی، برای مدیریت هرچه بهتر وضعیت داخلی و کاهش نارضایتی ها و بهبود تعارضات در سیاست داخلی و سیاست خارجی ایران بهره جوید و آغازگر یک روند گفتگو بین تمامی احزاب و جناح های سیاسی داخل و خارج از کشور به هدف دستیابی به یک "رویکرد نجات ملی" گردید و ایران شاهد یک سری گفتگو های آشتی عمومی با حضور رهبران حاکمیت و از جمله نهاد بیت رهبری و سران سه قوا، نیروهای امنیتی و نظامی و انتظامی و سران احزاب سیاسی داخل و اپوزیسیون خارج از کشور و سازمان های غیردولتی، اتحادیه های کارگری، تشکل های زنان، اتاق های بازرگانی، دانشکد هها و دانشگاه ها، شیوخ و سران قبایل و ریش سفیدان و گیسو سفیدان روستاها، نمایندگان کنونی و پیشین مجلس، برخی سفرا و نمایندگان نهادهای معتبر بین المللی و نمایندگان مذهبی از ادیان مختلف از جمله یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان، مسلمانان و بهاییان و بوداییان و دین ناباوران و جامعه ال جی بی تی و حقوقدانان و دیپلمات ها و نخبگان و نمایندگان روزنامه نگاران و هنرمندان و نمایندگان انجمن ها و کارگروه های علمی و کنشگران صلح و حقوق بشر و حقوق کودکان و حقوق محیط زیست و غیره بود و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و فکری با هدف نشان دادن حسن نیت و شکل گیری فضای مناسب "گفتگوی آشتی عمومی" در ایران آزاد گردند و یک فضای عمومی و همه شمول حداکثری شکل گیرد و روند گفتگوهای ملی و چگونگی فعالیت های این شورای مشورتی صلح عمومی شکل گیرد و یک هیات امنا شکل گرفته، تا محورهای اصلی را مشخص کرده و کمیته های فرعی شکل گیرد و در آن برهه غرق در اختلاف در جزییات نگردید و ثمرات مثبت چنین شورای مشورتی، شکل دادن به عصر جدیدی از عبور از منازعات و مناقشات در ایران است و همه ی احزاب حاکم و اپوزیسیون در این شرایط ویژه، خواه ناخواه درگیر مثبت و سازنده و مشارکت جویانه خواهند گردید و بر اجماعی منجر خواهد شد که بیش از هر چیز، جامعه ی ایران به آن نیازمند است و فرصتی واقعی و یگانه برای نیروها و نمایندگان حاکمیت و نیروها و نمایندگان اپوزیسیون و نهادهای مدنی و نیز شهروندان پدید خواهد آورد که تجربه ی جدید و نوپدیدی از یک فضای متفاوت و همدلی جویانه و همبستگی محور برای عبور از بست سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و بین المللی را داشته باشند.

و چالش های پیش روی ایران را در حوزه های بین المللی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و سیاست خارجی برطرف نمود و یک برابری و توازن و تعادل بین قوای حاکم حاکمیت و نیز اپوزیسیون محروم از قدرت اجرایی، در "اداره ی مشترک سیاسی و فکری جامعه" پدید می آورد و شاید در واقع ایران، بین "گفتگوی مشورتی" و بروز "بن بست و انفجار" یک حق انتخاب را دارد و چون انتخاب مسیر گفتگو عواید و منافع بسیار برای طرفین منازعه دارد و مسیری کم هزینه هم برای احزاب حاکم و هم احزاب اپوزیسیون است و این که بتوان راهی ترمیم آمیز برای عبور از اختلافات و منازعات حاکم شده و شکاف های جاری در سیاست داخلی و سیاست خارجی ایران یافت و به مرور سبب ایجاد گروه بندی های جدید و نوین و شکل گیری ساختارهای متوازن و متعادل و قابل اطمینان و قابل اتکا و اعتماد آفرین در ساختارهای سیاست داخلی و سیاست خارجی ایران گردید.

نگارش: بنیامین صادقی (پژوهشگر صلح، حل و فصل منازعات و میانجیگری بین المللی)

22 اکتبر 2023