تغییر نگرش در رفتار و فعالیتهای اجتماعی

مطالعه رفتار انسان و نقشی که نگرش ها در شکل گیری آن ایفا می کنند از دیرباز کار جالبی برای محققان بوده است. انسانها الگوهای رفتاری مختلفی از خود نشان می دهند که برخی افراد به زمینه ای که این یا آن الگو در آن اعمال می شود اشاره می کنند. دیگران اراده آزاد را نیروی محرک رفتار می دانند. همچنین عقایدی وجود دارد که انتخاب منطقی باعث می شود افراد به روشی خاص عمل کنند که معتقدند بیشترین سود را برای آنها خواهد داشت. با این حال، روانشناسی اجتماعی روش دیگری را کشف می کند. عامل جالبی که بر رفتار تاثیر می گذارد - این نگرش است. الگوها در برخی موارد، رفتارها نگرش افراد را نسبت به چیزی شکل می دهند.در پرتو نظریه روانشناسی اجتماعی، نگرش ها و رفتارها به طور متقابل مرتبط هستند. بنابراین، نگرش ها، به شرطی که قبلا شکل گرفته باشند، رفتار فرد را در جهت خاصی هدایت می کنند. دو جهت اساسی وجود دارد که محققان آن ها را مشخص می کنند. آنها نگرش های مربوط به برداشت ها و تفاسیر شخص و نگرش هایی هستند که مقاصد و نظرات فرد را در مورد پیامدهای آنها شکل می دهند. در مورد اولین جهت رفتار هدایت شده نگرش، می توان آن را در زندگی روزمره مشاهده کرد، زیرا افراد به ندرت مرتکب اعمالی می شوند که نسبت به آن نگرش منفی دارند به عنوان مثال، اگر مردم جرم و جنایت را به عنوان یک پدیده منفی درک کنند، تفسیر آنها از این پدیده به آنها اجازه رفتار مجرمانه را نمی دهد. در مورد جهت دوم، نیات افراد را وادار می کند که رفتار خاصی داشته باشند.مثلا اگر شخصی قصد خرید خودرو را دارد، ابتدا برای گرفتن گواهینامه رانندگی اقدام می کند. بنابراین، نگرش ها قطعا بر رفتارها تاثیر می گذارند.با این حال، رابطه متقابل نیز مشاهده می شود زیرا رفتارها بر نگرش های افراد از طریق دو فرآیند عمده – ادراک از خود و ناهماهنگی شناختی تاثیر می گذارند با در نظر گرفتن ادراک از خود به عنوان یکی از راه هایی که رفتار بر نگرش ها تاثیر می گذارد، بدیهی است که فرد می تواند نگرش خود را نسبت به یک الگوی رفتاری پس از انجام آن تغییر دهد به عنوان مثال، اگر فردی از پرواز در هواپیما می ترسد، ممکن است پس از اینکه چیزی او را به پرواز وادار کرد، این نگرش را تغییر دهد. بنابراین، یک رفتار اپیزودیک می تواند نگرش نسبت به این رفتار را کاملا تغییر دهد. ناهماهنگی شناختی فرآیندی مشابه است، اما باعث می شود که فرد نگرش خود را بر اساس درک این واقعیت تغییر دهد که رفتار فعلی اش مضر یا بی فایده است با پی بردن به نوع نادرست رفتار، فرد نگرش خود را نسبت به آن تغییر می دهد و سعی می کند مسئولانه تر رفتار کند، بنابراین نگرش خود را نسبت به این رفتار تغییر می دهد. با استناد به ملاحظات فوق، نگرش ها و رفتارها در واقع رابطه متقابلی را با ارجاع به روانشناسی اجتماعی نشان می دهند. نگرش ها می توانند الگوهای رفتاری افراد را تشکیل دهند، در حالی که رفتارها به نوبه خود می توانند نگرش افراد را نسبت به الگوهای رفتاری خاص تغییر داده یا اصلاح کنند. افراد نگرش خود را نسبت به کاری که انجام می دهند تغییر می دهند و به نتایج منفی می رسند، همچنین افراد ممکن است رفتار خود را در موقعیت های خاص بر اساس برداشت ها یا تفسیرهای خود از مورد دوم تغییر دهند. بنابراین، نگرش ها و رفتارها به طور متقابل به هم مرتبط هستند، که آنها را به همان اندازه موضوع مطالعه مرتبط برای روانشناسی اجتماعی می کند.

---