بررسی تأثیر منابع مختلف کربوهیدرات جیره بر عملکرد رشد در بچه ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 296
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CDSB01_050
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
غذاها و ترکیبات غذایی محتوی مواد مغذی و منابع انرژی ضروری برای رشد ماهی، تولیدمثل و سلامتی هستند. کمبود این مواد می تواند نرخ رشد را کاهش دهد و یا منجر به بیماری شود و در بعضی موارد افزایش آن می تواند موجب کاهش نرخ رشد شود. این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کربوهیدرات بر پارامترهای رشد در بچه ماهی کپور معمولی انجام شد. ماهی ها با وزن اولیه (07/0±09/20 گرم)، (میانگین ±انحراف معیار) با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و منابع مختلف کربوهیدرات (جو، ذرت، ارزن، گندم و برنج) به مدت هشت هفته و سه وعده در روز براساس اشتها غذادهی شدند. بهترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار ذرت با مقدار 48/1 مشاهده شد که با تیمارهای جو و برنج تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>)، اما با تیمارهای گندم و ارزن تفاوت معنی داری نشان داد (05/0P<). بیشترین میزان کارایی تبدیل پروتئین در تیمار ذرت با مقدار (20/2) مشاهده شد که با تیمار جو تفاوت مشخصی داشت (05/0P<)، ولی با سایر تیمارها تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>)، و کمترین مقدار آن نیز در تیمار جو مشاهده شد (56/1). هیچ کدام از تیمارها ازنظر بازماندگی در پایان دوره باهم تفاوت معنی دار نشان ندادند (05/0P>). همچنین نتایج نشان داد که به کارگیری ذرت به عنوان منبع اصلی تأمین کننده کربوهیدرات می تواند باعث افزایش برخی از شاخص های رشد ازجمله وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، نرخ کارایی پروتئین و همچنین باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی شود. نتایج این مطالعه نشان دهنده این است که ذرت به عنوان منبع اصلی تأمین کننده کربوهیدرات در جیره بچه ماهیان کپور معمولی می تواند باعث رشد مطلوب و کارایی بهتر پروتئین شود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن کیا
دانشآموخته کارشناسی مهندسی شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
حامد بهمنی
کارشناس ارشد بیوشیمی