حکمروایی خوب شهری در محله های شهری مورد مطالعه: شهر مریوان

حکمروایی خوب شهری، از جمله مفاهیمی است که رفاه عمومی شهروندان را در نظر گرفته و سیاست ها و برنامه های آن در چارچوب شاخصهای خاصی قرار میگیرند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص های حکمروایی خوب شهری در محله های مرکزی شهر مریوان؛ یعنی محله های 1، 2، 4 و 14 میباشد. دادهها و اطلاعات این تحقیق، به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی، جمع آوری گردید که در روش پیمایشی از ابزار پرسشنامه استفاده شد که روایی و پایایی آن مورد تایید کارشناسان صاحب نظر در این زمینه قرار گرفت. حجم کلی نمونه ها، 380 نفر با استفاده از فرمول کوکران برآورد گردید. روش نمونه گیری به صورت غیرتصادفی است و پرسشنامه های طراحی شده به صورت اتفاقی در میان شهروندان توزیع گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و EXCEL، استفاده گردید و با توجه به نرمال بودن داده ها، از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. در ادامه با استفاده از آزمون توکی، به بررسی تفاوت هریک از محله ها پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان دادند که در محله های مورد بررسی، شاخص های حکمروایی خوب شهری در وضعیت مطلوبی قرار ندارند. محله های یک و چهارده، تنها در شاخص های مسیولیت پذیری، جهت گیری توافقی و عدالت، تفاوت معناداری ندارند و در سایر شاخصهای مورد بررسی، این دو محله، با یکدیگر، تفاوت معناداری دارند. این تفاوت معنادار با توجه به تفاوت میانگین شاخص های مورد بررسی در هر دو محله، زیاد بالا نیست و میتوان گفت شاخص های حکمروایی شهری در این دو محله نیز همچون محله های دو و چهار، در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و همه تقریبا در یک سطح قرار دارند.

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب شهری ، مدیریت شهری ، محله ، شهر مریوان