ردیابی ویروس زردی نکروتیک رگبرگ چغندر قند در برخی از علفهای هرز رایج در مزارع چغندر قند استان فارس
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 30، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 471
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-30-2_003
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
چکیده مقاله:
بیماری ریزومانیا (Rhizomania) در حال حاضر یکی از مهمترین بیماریهای چغندرقند در دنیا است. در تحقیق حاضر آلودگی تعدادی از علفهای هرز مهم مزارع چغندرقند در شرایط آلودگی طبیعی به ویروس عامل بیماری (Beet necrotic yellow vein virus, BNYVV) در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس بررسی شد. بدین منظور ریشه علفهای هرز موجود در مزارع چغندرقند آلوده به بیماری ریزومانیا جمع آوری و برای ردیابی BNYVV در آن ها از آزمون الایزا استفاده شد. نتایج نشان داد در بین علفهای هرز مورد بررسی، بیشترین آلودگی به ویروس عامل بیماری مربوط به چغندر وحشی Beta vulgaris subsp. maritima بود و BNYVV در سایر علفهای هرز مورد بررسی شامل تاج خروس (Amaranthus retroflexus) ، خرفه (Portulaca oleracea) ، سلمک (Chenopodium album)، تاجریزی (Solanum nigrum)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis)، کنف وحشی (Hibiscus trionum) و آفتاب پرست (Heliotropium europaeum) ردیابی نشد. گیاهچههای B.maritima در خاک آلوده به ریزومانیا در گلخانه کشت شدند و حدود دو ماه پس از کاشت، علائم برگی بیماری شامل موزائیک سیستمیک، زردی رگبرگ، تشکیل برگهای کوچک و ریز به صورت مجتمع (رزت) و توقف رشد شدید را نشان دادند. انتقال مکانیکی BNYVV در شرایط گلخانه نیز علائم برگی بیماری در گیاهچههای B. maritima را نشان داد. در انتقال مکانیکی BNYVV از عصاره برگ آلوده B. maritima به گیاهچههای سه رقم چغندرقند حساس به بیماری ریزومانیا (IC، PP8و7233 )، علائم لکههای موضعی زرد رنگ و سپس نکروز تشکیل گردید. در اندازهگیری مقدار ویروس در ریشه B. maritima در مقایسه با ریشه سه رقم چغندرقند یاد شده، مشخص شد غلظت ویروس در ریشه چغندر وحشی به طور معنیدار (در سطح احتمال 05/0) بیشتر از سایر ارقام است. نتیجه این بررسی اولین گزارش معرفی B. maritima به عنوان میزبان سیستمیک و آزمایشی برای ردیابی BNYVV در ایران است. این جمعیت (B.maritima accession number 8901)برخلاف سایر علفهای هرز در مناطق آلوده به ریزومانیا دارای توان افزایش زادمایه بیماری در خاک می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید دارابی
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
محمد جمالی
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
محسن بذرافشان
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
سیدباقر محمودی
دانشیار موسسه تحقیقات چغندرقند
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :