سبک شناسی اشعار پایداری سید علی موسوی گرمارودی با تاکید بردو مثنوی بهار خون و خرمشهر
محل انتشار: کنفرانس بین المللی مطالعات زبان، ادبیات و فرهنگ
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 850
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LLCSCONF01_064
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397
چکیده مقاله:
شعر پایداری ، محصول همدلی میهنی یا قومی در برابر گونه ای از تجاوز طبیعت بشریت است. بن مایه های آثار ادبیات پایداری را می توان درد مشترک جوامع بشری، مبارزه با بیداد داخلی یا تجاوز خارجی، ایستادگی در برابر جریان های ضدآزادی و اعتراض و مقاومت اجتماعی نام برد که به هویت انسان ها، باورهای اسلامی، عقاید استوار شیعی و شناخت محیط پیرامون انسان ها کمک می کند. سید علی موسوی گرمارودی (متولد(1320 از شاعران پایداری و مقاومت چند دهه اخیر به شمار می آید. اشعار او هم دارای قالب های سنتی و هم دارای قالب های نو (نیمایی و سپید) است. وی هموارهبا ات6کا به ارزش های اسلامی و فرهنگ ملی کشور اشعار سنجیده و مناسبی را سروده است. از آنجا که تا به حال اشعار پایداری این شاعر به لحاظ سبک شناسی بررسی نشده اند، در این مقاله برآنیم تا به این مهم بپردازیم و هدف ما در این بررسی با تاکید بر روش توصیفی – تحلیلی، بیان ویژگی های برجسته سبکی ( زبانی، فکری، ادبی) است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن طاهرپورسانیج
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی گرایش پایداری، دانشگاه یزد
محمدجواد جلایق
دبیر زبان و ادبیات فارسی، استان یزد