بررسی اثر پیل های الکتروشیمیایی در بیوراکتور غشایی

در حال حاضر گرفتگی غشا یکی از محدودیتهای اصلی در فرآیند MBR میباشد. در این تحقیق برای کاهش گرفتگی غشا از یک الکتروبیوراکتور غشایی استفاده شد و با استفاده از یک فاضلاب سنتزی، گرفتگی غشا SMEBR با MBR مقایسه شد. غلظت پروتئینها و پلی ساکاریدهای موجود در EPS و SMP لجن فعال در داخل بیوراکتور و پساب خروجی، شار اولیه آب خالص، و میزان فلاکس خروجی از غشا پس از شست وشوی شیمیایی و فیزیکی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد سیستم SMEBR،40؛60 درصد گرفتگی کمتر نسبت به MBR دارد. همچنین باعث حذف محصولات میکروبی محلول و مواد پلیمری خارج سلولی به ترتیب به میزان 35 و 22 درصد نسبت به MBR معمولی شده است. بنابراین فرآیندهای الکتروشیمیایی انجام شده در داخلSMEBR منجر به کاهش گرفتگی غشا میشود.

کلیدواژه ها:

تصفیه فاضلاب ، بیوراکتور غشایی ، کنترل گرفتگی ، فرآیندهای الکتروشیمیایی