مدل سازی تداخل مسیرگدار حیات وحش و آزادراه با استفاده از آنالیز کمترین هزینه مسیر در پارک ملی بمو

یکی از نگرانی های توسعه شبکه راه ها در مناطق حفاظت شده،تکه تکه شدن زیستگاه ها و در نتیجه آسیب به حیات وحش است. جاده ها مانعی برای جابجایی حیات وحش محسوب می شوند و در تغییر جمعیت جوامع حیوانی،کاهش تنوع زیستی و افزایش تهدید انقراض اثرات مستند شده ای دارند. هدف از انجام این مطالعه شناخت الگوی حرکت آهو و قوچ و میش به عنوان جمعیت غالب پارک ملی بمو،با توجه به عبور آزاد راه و راه آهن شیراز- اصفهان از این منطقه است. این پژوهش در محدوده استان فارس با بکارگیری چهار لایه زیست محیطی شیب،ارتفاع،فاصله از پوشش گیاهی و منابع آبی،با کمک روش (تحلیل کم هزینه ترین مسیر گدار فصلی) در محیط ArcGis 10.4.1 برای گونه ها، شناسایی و طراحی گردید که از این میان 7 گذرگاه بدور از تهدیدات و مخاطرات انسانی شناسایی و دو گذرگاه با ایجاد تمهیداتی مانند احداث سازه زیرگذر یا روگذر،پایش های حفاظتی مناسب و اقدامات به عنوان بهترین گذرگاه ها در این پارک پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

تکه تکه شدن زیستگاه ، گذرگاه حیات وحش ، آزادراه ، پارک ملی بمو ، روش کمترین هزینه مسیر