اثبات نقش تربیت اخلاقی به عنوان سنتز عملی در آراء ایمانوئل کانت

در دهه های اخیر بیش از هر چیز دیگر به آراء فلسفی کانت پیرامون عقل نظری و عملی پرداخته شده است ولی این نکته مهم انگاشته شده است که کانت قبل از هرچیز انسان و تربیت را به عنوان مهم ترین ودرعین حال دشوار ترین کار در جامعه انسانی می داند.اهمیت این مفهوم برای کانت از یک سو در وابستگی ذاتی دو مفهوم انسان و تربیت است و از سوی دیگر در وابستگی همه فلسفه کانت است به مفهوم انسان که نقطه مرکزی اندیشه های اوست. اگر تربیت را به عنوان تز و اخلاق را به عنوان آنتی تز تلقی کنیم پس می توان سنتز را مفهومی دانست که رابطه و اخلاق را تنظیم می کند و آن تربیت اخلاقی است. پس باید چنین اذعان کرد که تربیت به عنوان یکی از ظریف ترین و حساس ترین نکات در آراء کانت دور نگه داشته شده است که مادر این مقاله به بررسی اهمیت و ضرورت تربیت اخلاقی و اهداف آن در منظر کانت می پردازیم

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، اهداف تربیت اخلاقی ، آزادی ، اراده ، اختیار