کاهش جرم پذیری پوشش های ترافیکی با بهبود کیفیت آسفالت

پوش شهای ترافیکی اجراء شده در مناطق مختلف عیوبی دارند که یکی از این موارد جرم پذیری آنها می باشد. یکی از عوامل تاثیر گذار بر پدیده جرم پذیری، کیفیت و ساختار قیر و آسفالت است. وضعیت نامطلوب آسفالت پدیده جرم پذیری پوششهای ترافیکی را تشدید می کند، که شامل موارد زیر میباشد: -1 عدم انعطاف پذیری حرارتی قیر: قیر مناسب موجود در آسفالت بایستی از انعطاف پذیری حرارتی مطلوب برخوردار باشد، به طوریکه در فصل زمستان و در شرایط آب و هوایی سرد که دما کاهش می یابد و کل مخلوط آسفالتی منقبض می شود، لایه بین مصالح آسفالت کش بیاید و اجازه ندهد که لایه بین مصالح شکسته شود و در شرایط آب و هوایی گرم پدیده قیرزدگی بوجود نیاید. قیرزدگی فرایندی است که در طی آن قیر از داخل به سطح نفوذ می کند و یک لایه قیر بر سطح جاده تشکیل می شود. موارد زیادی علت ایجاد پدیده قیرزدگی هستند: الف- زیاد بودن مقدار قیر مصرفی. ب- پاشیدن آسفالت بر سطح قیر قبل از عمل آمدن آن (لذا حلال باقیمانده در قیر پس از تبخیر شدن جهت عبور از منافذ آسفالت مقداری قیر هم همراه خود به روی سطح می آورد.) ج- استفاده از قیر با درجه نفوذپذیری نامناسب. اما متاسفانه در اقصی نقاط ایران آسفالتها این ویژگی را نداشته و با کاهش دما سطح آسفالت ترک می خورد (خصوصاً در هنگام استفاده از مخلوط نمک و شن جهت یخزدایی جادهها این مسئله شدت بیشتری می گیرد). با اجرای پوششهای ترافیکی بر سطوح آسفالتی دارای ترک، به مرور زمان و تحت تاثیر انقباض و انبساط های آسفالت (که ناشی از تغییرات دمایی محیط می باشد) پوششهای ترافیکی هم ترک می خورد و از سطح آسفالت جدا می شود. با افزایش دما هم پدیده قیرزدگی حادث می شود. با تردد ماشین ها، قیر به سطح لاستیک خودروها منتقل شده و با عبور از خطوط ترافیکی اجراء شده، نقوش قیر به آنها منتقل می گردد.

کلیدواژه ها:

آسفالت پلیمری ، پوشش ترافیکی ، قیرزدگی ، ترکهای سطح آسفالت ، حمل و نقل ، ایمن ، راهسازی