بررسی زبان مشترک معماری و مجسمه سازی

معماری و هنرهای تجسمی از عناصر و مولفه های مشترک بسیاری برخوردارند. معماری، علم و هنر شکل بخشی به فضای زیست است و مجسمه سازی هنر هم گذاری یا شکل دهی به اشیاء است و ممکن است در هر اندازه یا با هر سازمایه ای انجام گیرد. می توان گفت رابطه فرم و فضا مفهوم کلی تعاملات معماری و مجسمه سازی را شکل می دهد.این مقاله با هدف دستیابی به چگونگی مفهوم فضا در معماری و مجسمه سازی و بررسی فاکتورهای کالبدی مشترک میان این دو هنر نگارش یافته است. روش تحقیق در مقاله حاضر تحلیلی توصیفی می باشد که اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای با استناد از منابع و مستندات موجود درکتب، مقالات و سایت های زیربط جمع آوری شده است. درنهایت جهت سهولت استفاده ازنتایج مقاله، جداولی تنظیم شده است. یافته های این پایان نامه مشتمل بر ویژگی و خصلت های عنصر فضا، مشابهات و تفاوت های تعریف فضا در معماری و مجسمه سازی است. مولفه های خوانایی، پویایی، زیبایی و دعوت کنندگی به عنوان عناصر مشترک، در معماری و مجسمه سازی مشخص گردید.

کلیدواژه ها:

هنر ، معماری ، مجسمه سازی ، زبان مشترک ، فضا