بررسی وضعیت کنونی منطقه آسیای جنوب غربی (مبانی همگرایی منطقه آسیای جنوب غربی)

تاسیس سازمان همکاری های منطقه ای (اقتصادی، سیاسی و امنیتی، فرهنگی، علمی و...) تشکیل سازمانکشورهای تولیدکننده گاز، شورای امنیت منطقه ای، دادگاه عدالت اسلامی منطقه ای، تاسیس پارلمان بینالمجالس، تاسیس دانشگاه های منطقه ای، جرح وتعدیل تعرفه ها در امر تجارت آزاد ، ایجاد واحد پولمشترک و...توسط کشورهای منطقه می تواند راهگشای برپایی وایجاد کنفدراسیون منطقه ای باشد. هدف ازنگارش این مقاله، بررسی شرایط، ویژگی های و مختصات کشورهای منطقه با درنظر گرفتن اشتراکاتتمدنی، زبان، دین، شاخص توسعه انسانی (H.D.I)، جایگاه ژیوپلتیکی، قابلییت های تولید ونقش آفرینیمنطقه ای در عرصه تحولات سیاسی، علمی وفرهنگی، واقتصادی می باشد. این تحقیف بصورت تحقییقکتابخانه ای (Library Research) وبا تکیه بر مستندات واسناد انجام گرفته است. در این نگارشتحقیقی، از رویکرد پراتیک منطقه گرایی (Regionalism) که زمینه سازظهور همگرایی(Integration) منطقه ای و فرا منطقه ای است، استفاده می گردد که جزو راهکارهای مناسب، برای بسط وتوسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی، تجاری و فرهنگی کشورهای منطقه است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، سند چشم انداز بیست ساله ، ژیوپلیتیک ، جهانی سازی ، اکو ، همگرایی ، آسیای جنوب غربی