ارزیابی مکانی مناطق مناسب جمع آوری رواناب پتانسیل در سیستم حوزه آبخیز )مطالعه موردی حوزه آبخیز گلبهار خراسان رضوی(

جمع آوری رواناب برای به حداقل رساندن تلفات و تقویت ذخایر آبی در سیستم حوزه های آبخیز مورد استفاده قرار می-گیرد. کشور هایی که همانند برخی از مناطق ایران مواجه با کمبود آب می باشند، دارای توزیع نامناسب بارندگی نیز هستند. راهکار های نوین، روی روش های بهینه ذخیره آب و شناسایی فرصت های بیشتر در به کارگیری روش های جمع آوری رواناب به عنوان وسیله ای برای ذخیره آب قابل دسترس، متمرکز می باشند. مهم ترین مرحله در بکارگیری سیستم های جمع آوری رواناب، مکان یابی عرصه های مناسب است. با شناسایی محل های مناسب برای این منظور صرفه جویی قابل ملاحظه ای در زمان و هزینه صورت می گیرد. هدف از انجام این تحقیق، تدوین چهار چوبی جهت مکان یابی عرصه های دارای توان استحصال رواناب است. به منظور ارزیابی مکانی پتانسیل تولید رواناب، در ابتدا از یک مدل مفهومی ارتباط بین بارندگی و پتانسیل رواناب استفاده شده است. با استفاده از این مدل، مقدار رواناب پتانسیل به دست آمد، سپس با استفاده از تجزیه و تحلیل رستری در محیط نرم افزار Arc GIS نقشه رواناب پتانسیل تهیه گردید. درمرحله بعد اولویت بندی مناطق دارای پتانسیل جمع آوری رواناب بر اساس شاخص اقتصادی در هر زیرحوزه انجام شد. جهت ارزیابی اقتصادی از روش سود به هزینه استفاده شده است..

کلیدواژه ها:

جمع آوری رواناب ، ارزیابی مکانی ، ارزیابی اقتصادی ، حوزه آبخیز گلبهار شهرستان مشهد