اثربخشی بازیدرمانی عروسکی و تحلیل رفتار کاربردی (ABA) بر خودآگاهی درکودکان پسر مبتلا به اوتیسم (6 تا 12 سال)

زمینه و هدف: واژه اختلال طیف اتیسم از کلمه یونانی اوتوس به معنی خود گرفته شده است و برای اشاره به افرادی به کارمی رود که دامنه اندکی از روابط شخصی و تعامل محدودشده با محیط دارند. یعنی نوعی گوشه گیری از کالبد زندگی اجتماعی بهدرون خود. اختلال طیف اتیسم مجموعه گسترده ای از رفتارهای نابهنجار ادراکی، شناختی، زبانی و اجتماعی را در برمی گیردهدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روشهای بازی درمانی عروسکی و تحلیل رفتار کاربردی (ABA) بر مهارت خودآگاهی درکودکان پسر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، 6 تا 12 سال بود.روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون 2 گروهی بود. جامعه آماری شامل تمام کودکان پسر مبتلا بهاختلال طیف اوتیسم با دامنه سنی 6 تا 12 سال در شهر تبریز بود که توسط مراکز اوتیسم و توانبخشی تحت نظر اداره بهزیستیاستان غربالگری شده و اوتیسم تشخیص داده شده بودند که تعداد آنها 219 نفر بود. در این راستا، با استفاده از روش نمونه گیریدردسترس، تعداد 20 نفر انتخاب شدند و بطور تصادفی، در دو گروه بازی درمانی عروسکی و تحلیل رفتار کاربردی جایگزین شدند.ابزار گردآوری اطلاعا شامل پرسشنامه مهارتهای زندگی است که با توجه به اهداف پژوهش حاضر زیر مقیاس خود آگاهی از اینپرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت که در مجموع شامل 15 سوال است. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: طبق داده های به دست آمده در بهبود مولفه خود آگاهی روش بازی درمانی عروسکی اثربخش تر بوده است.نتیجه گیری: درکل، به موجب برقراری ارتباط بهتر چشمی و برقراری رابطه کودک با عروسک در روش بازی درمانی عروسکی اینروش موثر واقع گردید.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، بازی درمانی عروسکی ، تحلیل رفتار کاربردی ، خودآگاهی