پیش بینی قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه ی روانشناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397 تشکیل می دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 243 دانشجو انتخاب شدند. از پرسشنامه­ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی کانتچ (2011)، پرسشنامه­ی سرمایه ی روان شناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه­ی انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع آوری داده­ها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سرمایه ی روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی و تاب آوری) و انطباق پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصد کارآفرینی دانشجویان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی قابل پیش بینی است که متغیر انطباق پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان هستند که نیازمند توجه و برنامه ریزی هستند.

کلیدواژه ها:

انطباق پذیری مسیر شغلی ، سرمایه ی روان شناختی ، قصد کارآفرینی