مقایسه روشهای کاهش تنش پسماند و بهبود کیفیت جوش در سازه های دریایی

همانطوریکه می دانیم فرآیند جوشکاری برای ساخت سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد و در مقایسه با دیگر روش های ساخت دارای مزایایی می باشد. اما این فرآیند به دلیل اعمال حرارت و ذوب شدن در بعضی از قسمت های سازه ممکن است باعث ایجاد بعضی از مشکلات شود و یکی از آن مشکلات بوجود آمدن تنش پسماند می باشد. تنشهای پسماند بوجود آمده در مراحل و عملیاتهای مختلف ساخت سازه های دریایی مانند جوشکاری، نورد، فورجینگ و ... سبب افزایش سطح تنش در سازه در حین کار و حساستر شدن سازه و ایجاد ترک می شوند، مخصوصا هنگامی که سازه ای مانند زیردریایی تحت بارهای متناوب قرار گیرد این شرایط بحرانی تر می شود. به همین منظور، در نظر گرفتن روشهای حذف یا کاهش تنشهای پسماند مسئله بسیار مهمی می باشد و باید در طراحی و ساخت لحاظ شوند. در بحث روشهای کاهش تنش پسماند عموماً یکی یا هر دو هدف زیر مورد نظر است: -1 پایداری ابعادی قطعه در یک مدت زمان طولانی معمولا درصد کمی کاهش تنشهای پسماند برای رسیدن به پایداری مطلوب کافی است. -2 تحمل بارهای متناوب برای آنکه قطعات بتوانند بارهای متناوب را به خوبی تحمل کنند سطح تنشهای پسماند می بایست تقریبا صفر شود. روشهای تنشی زدایی به دو روش مکانیکی و آزادسازی تنش انجام می شود که هر کدام از این روش ها دارای مزایا و معایبی می باشند. در این مقاله به مقایسه و بررسی این روش ها پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تنش پسماند ، عملیات حرارتی ، چکش زنی ، ساچمه زنی ، ضربه زنی با آلتراسونیک