تاثیر نانوذرات اکسید روی و باسیلوس کوآگولانس بر عملکرد، جمعیت میکروبی و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر نانو ذرات اکسید روی و ریزاندامگان سلامت بخش (پروبیوتیک) بر عملکرد، جمعیت میکروبی و فراسنجه های خون جوجه های خروس (راس 308) انجام شد. این آزمایش با 288 قطعه جوجه در قالب طرح کامل تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و دوازده جوجه در هر تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل: 1) شاهد حاوی میزان استاندارد اکسید روی (100 میلی گرم در کیلوگرم)، 2) شاهد + 100 میلی گرم در کیلوگرم ریزاندامگان سلامت بخش، 3 و 4) جیره پایه به اضافه 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی، 5 و6) جیره پایه به اضافه 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی و 100 میلی­گرم ریزاندامگان سلامت بخش، بودند. درکل دوره آزمایش استفاده از نانو اکسید روی با ریزاندامگان سلامت بخش سبب افزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0P <). شمار باکتری های کلی فرم و لاکتوباسیل روده در جوجه های تغذیه شده با 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت بخش به ترتیب کمتر و بیشتر از جوجه های مربوط به گروه شاهد بودند (05/0P <). میزان پروتئین کل و آلبومین سرم در جوجه های تغذیه شده با 50 میلی گرم در کیلوگرم نانو اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت بخش از جوجه های مربوط به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0P <). به طورکلی استفاده از نانو ذرات اکسید روی به همراه ریزاندامگان سلامت بخش سبب بهبود عملکرد و تعدیل جمعیت میکروبی شد.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، جوجه های گوشتی ، جمعیت میکروبی روده ، روی ، ریزاندامگان سلامت بخش