ارزیابی اثرات کاربری اراضی در مدیریت شهری ( مطالعه موردی شهر شاهرود )

تحلیل کاربری اراضی شهری چگونگی استفاده از توزیع ، حفاظت ، ساماندهی مکانی- فضایی فعالیت ها و عملکردی های شهری را بر اساس خواست و نیازهای جامعه شهری، بررسی می کند. امروزه با توجه به رشد نابسامان کالبدی و بی تعادل شهرها در کاربری های موجود و از طرفی برای ارتقای کیفی شهرنشینی و تعادل بخشی و ساماندهی و بهینه گزینی کاربری های اراضی شهری، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. گسترش سریع نواحی شهری و در پی آن، اتخاذ سیاست کاربری اراضی، مقوله کاربری شهری را به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های تعیین کننده در مسائل شهری کشور مورد توجه قرار داده است؛ لیکن به دلیل تنوع پراکنش کاربری شهرها و تاثیرپذیری کاربری ها از متغیرهای مختلف، تحلیل و تبیین آن همواره با مشکلاتی مواجه بوده است. بنابراین با شناخت و بکارگیری روش هایی که بتواند به چنین مهمی کمک نماید، گام مطلوبی برای استغنای ادبیات چهره آرایی کشور برداشته خواهد شد. بررسی فرآیند تحولات ساختار فضایی شهر شاهرود نشان می دهد که در سال های قبل از 1300 ه ش محلات مختلف شهر براساس ویژگی های قومی، صنفی و مذهبی شکل گرفته و از رشد آرام و ارگانیک برخوردار بوده است. به نظر می رسد علی رغم توسعه ارگانیگ شهر و هماهنگی میان محلات درطی سال های گذشته، اجرای سیاست های عمرانی، بدون اندیشه و انطباق با واقعیات موجود، باعث رشد کالبدی و افزایش جدایی گزینی فضایی میان محلات شهری گردیده است پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی است که با استفاده از مدل ماتریس گولر با اتکا بر روش های کمی و ماتریس مطلوبیت، سازگاری، وابستگی و ظرفیت اقدام به ارزیابی کیفی نموده است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز از شیوه کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و در نهایت به ارزیابی کمی و کیفی و بررسی کاربری های شهر شاهرود پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، آرایش شهری ، توسعه کالبدی فضایی ، شاهرود