بررسی ترمودینامیکی تعادل مایع- مایع در سیستم های الکترولیت حاوی پلی اتیلن گلیکول با استفاده از مدل UNIQUAC

در این مقاله توانایی مدل UNIQUAC در مدل سازی تعادل مایع- مایع سیستم های الکترولیت حاوی پلی اتیلن گلیکول بررسی شده است. بدین منظور دو سیستم مختلف متشکل از پلی اتیلن گلیکول (با جرم مولکولی های متفاوت) مورد بررسی قرار گرفته و مدل سازی ترمودینامیکی با استفاده از مدل UNIQUAC در دماهای متفاوت انجام شده است. سیستم های بررسی شده شامل یکی از نمک های منیزیم سولفات و یا سدیم تارتارات است. در این مقاله پارامترهای برهمکنش ناموجود در مدل UNIQUAC ، از طریق برازش آن با داده های تجربی به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که داده های محاسبه شده توسط مدل UNIQUAC توافق بسیار خوبی با داده های تجربی دارد به طوری که در همه موارد و در تمام دماهای بررسی شده، میزان خطای محاسبه شده کمتر از 3 % بوده است. در ادامه، برای مطالعه رفتار فازی سیستم های بررسی شده، از مدل های تجربی سه و چهار پارامتری استفاده شد که دراین بین، تمام معادلات با دقت قابل قبولی داده های آزمایشگاهی را برازش کردند. جذر میانگین مربعات خطا RMSE برای معادلات بررسیشده در تمام سیستم ها کمتر از 1/7 و ضریب همبستگی R2 به دست آمده در تمام معادلات بیشتر از 0/981 بوده است. در این مقاله همچنین یک مدل نمایی برای پیش بینی منحنی های فازی پیشنهادشده است که نتایجی رضایت بخش ارائه می دهد. معیار R2 این مدل در سیستم های بررسی شده در حدود 0/999 و مقدار RMSE کمتر از 0/8 است که نشان دهنده مناسب بودن مدل پیشنهاد شده برای مدل سازی منحنی فازی در همه سیستم های دوفازی آبی مورد بررسی است.

کلیدواژه ها:

سیستم پلیمری ، الکترولیت ، تعادل مایع- مایع ، مدل UNIQUAC ، منحنی فازی