شبیه سازی عددی PCM ها درون دیوار یونولیتی ساختمانی و مقایسه اثر۲۵-RT و Paraffin و n - Eicosane در انتقال حرارت از طریق دیوار یونولیتی ساختمانی و مقایسه باحالت بدون PCM

مواد تغییر فاز (PCMها) توجه زیادی را به دلیل ظرفیتشان برای ذخیره مقادیر زیادی از انرژی حرارتی در دماهای محدود دریافت کرده اند. این ویژگی، آنها را برای ذخیره سازی غیر فعال گرما در پوشش های ساختمان ها ایده آل می سازد. برای مطالعه تاثیر PCMها در داخل دیوار ساختمان، یک مدل انتقال حرارت گذرا دو بعدی با استفاده از تکنیک تفاضل محدود توسعه یافته و به صورت عددی حل شده است. پیکربندی دیوار یونولیتی ساختمانی برای یک ساختمان معمولی با تغییر نوع PCM، در شرایط تابشی، محیطی و دمای شهر رفسنجان تحلیل شد. ادغام لایه PCM در یک دیوار یونولیتی ساختمان، هنگامی که دمای ذوب PCM به درستی با توجه به فصل و جهت گیری آجر انتخاب شد، دامنه شار حرارتی لحظه ای در آجر را کاهش داد. اینرسی حرارتی یونولیت نشان میدهد که گنجاندن یک لایه PCM، بار حرارتی را در طول روز افزایش و بار حرارتی را در طول شب کاهش می دهد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که Paraffin بیشترین تاثیر را در کاهش شار حرارتی عبوری از طریق یونولیت ساختمانی در شرایط آب و هوایی مذکور و n - Eicosane کمترین تاثیر را در این موضوع داشت. همچنین تاثیر ۴۰۰ درصدی PCM در کاهش شار حرارتی ورودی به ساختمان از طریق دیوارها، قابل ملاحظه بود. نتایج تکمیلی در ادامه مورد بحث قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

مواد تغییر فاز ، شار حرارتی ، بهینه سازی مصرف انرژی ، انتقال حرارت ، یونولیت فشرده ساختمانی