نقد روانشناختی داستان گیله مرد بزرگ علوی

یکی از رویکردهای نقد ادبی معاصر، نقد روانشناختی است که در آن ارتباط لایه های روان آدمی با اثر ادبی مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله به تحلیل روانکاوانه ی داستان گیله مرد بزرگ علوی با استفاده از نظریات فروید و یونگ پرداخته شده و کوشش شده است با در نظر گرفتن شخصیت های اصلی داستان از راه نمادهای انسانی و غیرانسانی موجود در آن، محتوای روان افراد و ارتباط آن با خالق و نویسنده اش مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و سرانجام با توجه به شیوه بزرگ علوی که از نظر بسیاری از ناقدان بیانگر واقع گرایی انتقادی و سمبولیسم اجتماعی است، گیله مرد او را نمادی از آزادی خواهی عصر نابسامان نویسنده معرفی مینماییم.

کلیدواژه ها:

نقد روانشناختی ، بزرگ علوی ، فروید و یونگ ، گیله مرد