اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای تنظیم هیجان و سبک های مقابله با استرس در زنان معتاد تحت درمان

مقدمه: پدیده اعتیاد و سوء مصرف مواد به عنوان مشکل فراگیر و روزافزون برای همه دنیا شناخته شده است. آموزش درمان هایی که به بهبود وضعیت آنان کمک رساند دارای اهمیت ویژه ای است. درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش، کمک به افراد برای دست یابی به یک زندگی ارزشمندتر و رضایت بخش تر از طریق افزایش انعطاف پذیری روان شناختی است. روش: روش این تحقیق نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون) بود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای تنظیم هیجان و سبک های مقابله با استرس در معتاد تحت درمان بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان معتاد تحت درمان شهر شاهرود در زمستان 1397 بود و از این میان تعداد 30 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مقابله با موقعیت های استرس زا اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کریچ (2006) استفاده گردید. یافته ها: پس از اجرای پیش آزمون، مداخله درمانی (آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید. پس از پایان برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند راهه (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای تنظیم هیجان و سبک های مقابله با استرس موثر است (P<0/05). نتیجه گیری: بکارگیری این روش درمانی برای ارتقاء و بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و سبک های مقابله با استرس نقش مهمی را می توان ایفا کند و می توان با آموزش آن در مراکز ترک اعتیاد گام موثری در ارتقای وضعیت معتادان تحت درمان برداشت.

کلیدواژه ها:

راهبردهای تنظیم هیجان ، سبک های مقابله با استرس ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد