بررسی عملکرد سطوح عایق، نیمه عایق و طبیعی در فرآیند بارش- رواناب سامانه های سطوح آبگیر

استفاده بهینه از نزولات جو ی بخصوص برف و باران در مناطق خشک و نیمه خشک در دشت های دامنه ای و یا سطوح شیبدار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ایجاد سطوح آبگیر با ضریب رواناب بالا و ذخیره کردن رواناب حاصله در مخازن می تواند بخشی از نیاز آبی گیاهان و درختان را در مواقع کم آبی تامین نماید. برای این منظور سه تیمار، هر کدام در سه تکرار به مساحت 4 مترمربع ‭(m‬2اm2) در نظر گرفته شدند که شامل سطح طبیعی، سطح طبیعی با پوشش سنگ چینی و سطح پلاستیکی با پوشش سنگ چینی بود. برای مقایسه عمق رواناب و عمق بارندگی از باران سنج استوانه ای استفاده گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری های عمق رواناب ها و بارندگی ها در طول دوره آماربرداری نشان داد که در شیب های متوسط ‮‭11‬ الی ‮‭18‬ درصد، رواناب حاصل از سطح طبیعی با پوشش سنگ چینی، سطح طبیعی و سطح پلاستیکی با پوشش سنگ چینی بترتیب ‮‭13‬ درصد، ‮‭22‬ درصد و ‮‭58‬ درصد می باشد. میزان بارندگی برای شروع رواناب یا بعبارتی آستانه رواناب برای سطوح مذکور بترتیب 6/،‮‭4/4 5‬ و ‮‭2/8‬ میلیمتر است. نتایج حاصل از تجزیه واریانس بین تیمارها نشان داد که رواناب تجمعی حاصل از بارش در تیمارهای مختلف در سطح احتمال کمتر از یک درصد تفاوت معنی داری با هم دارند که با توجه به مقایسه میانگین ها تیمار پوشش پلاستیکی با سنگ چینی به عنوان یک گزینه مناسب در تولید رواناب تشخیص داده شد. واژه های کلیدی: بارندگی ، سطوح آبگیر، سطح عایق، ضریب رواناب