بررسی پتانسیل عملکرد، زودرسی و برخی صفات پیاز محلی بلوچستانی در مناطق استمرار تولید پیاز کشور
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1055972
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 649
تعداد صفحات: 34
سال انتشار: 1393
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
پیاز خوراکی به عنوان یک سبزی مهم از جنبه تامین سلامت تغذیه و تامین ویتامین ها و عناصر غذایی موثر حایز اهمیت است. سطح زیر کشت و تولید کل سالانه پیاز در کشور به ترتیب 50 هزار هکتار و 1/8 میلیون تن است. سالانه حدود 10 هزار هکتار پیاز در استانهای جنوبی کشور با هدف تولید محصول در زمستان و عرضه مستمر پیاز در کشور کشت می گردد. در این استانها عموما از ارقام وارداتی (هیبرید و OP) با سیستم نشا کاری استفاده می شود. پیاز بلوچی یکی از ارقام محلی روز کوتاه پیاز با سطح زیر کشت حدود 3500 هکتار در استان سیستان و بلوچستان است که به دلیل زودرسی، قابلیت انبارمانی، پایین بودن قیمت بذر و عملکرد مطلوب آن به طور گسترده کشت می گردد. دراین تحقیق قابلیت تولید پیاز محلی بلوچستان با ارقام متداول مانند پریماورا ، ساوانا سوییت، ارلی وایت و جگوار (ارقام شاهد) و سه رقم پیاز روز کوتاه آزمایشی ایتالیایی نامهای 305 با کد 100 OSW (روز کوتاه با سوخ سفید)، 335 با کد 101 OSY (روز کوتاه با سوخ زرد) و رقم 344 با کد 102 OSR (روز کوتاه با سوخ قرمز) در مناطق مهم استمرار تولید شامل جیرفت، میناب و ایرانشهر در سالهای 1390 و 1391 مطالعه گردید. در این تحقیق از طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار استفاده شد. هر کرت شامل 8 خط کاشت به طول 4 متر با فاصله 30 سانتی متر بود. عملیات داشت ارقام مطابق روال معمول انجام و پس از برداشت محصول از 4 خط میانی هرکرت میزان عملکرد ارقام ارزیابی شد . همچنین صفات دیگر شامل قطر گردن، درصد بولتینگ ، قطر سوخ و وزن سوخ در ارقام ارزیابی گردید. نتایج نشان داد ارقام پریماورا و ساواناسوییت از نظر عملکرد در هکتار و قطر سوخ نسبت به ارقام دیگر برتر بودند. در رقم جگوار وزن سوخ بالاتر بود و در ارقام ایتالیایی علیرغم پایین تر بودن معنی دار درصد بولتینگ ، عملکرد محصول پایین تر از ارقام شاهد و نیز رقم بلوچی بود. عملکرد این رقم حدود 41 تن در هکتار به ویژه با تولید سوخهای گردن باریک و با قطر و وزن متوسط در بین دیگر ارقام این تحقیق بود. در منطقه جیرفت رقم بلوچی با حدود 52 تن در هکتار عملکرد بالاتری نسبت به دیگر مناطق داشت و با رقم پریماورا در یک کلاس آماری بود. در میناب نیز این رقم با ارلی وایت از نظر عملکرد در یک رتبه قرار داشت (29/17 تن در هکتار و 32/77 تن در هکتار به ترتیب). در مجموع می توان رقم بلوچی را به عنوان یک رقم محلی با سوخهای قرمز رنگ از ارقام مطلوب در این تحقیق ارزیابی کرد و برای اصلاح آن به ویژه از نظر کاهش بولتینگ برنامه ریزی نمود . این رقم اگرچه از نظر قطر گردن برابر ارقام شاهد بود ولی عملکرد آن با ارقام مذکور نتوانست رقابت نماید. - واژه های کلیدی: پیاز، رقم بلوچی، عملکرد، روزکوتاه، بولتینگ، طرح استمرار.