اندازه گیری جیوه در برخی از آبزیان تجاری جنوب کشور

در تحقیق حاضر میزان فلز سمی جیوه در سه گونه ی تجاری ومیگوی صید شده از خور موسی در خلیج فارس به کمک سیستم بخار سرد وطیف سنجی جذب اتمی اندازه گیری گردید. میزان جیوه (میکروگرم/ گرم) در ماهیچه گونه های ماهی بیاح، شانک، صبیتی، هامور و میگوی سفیدهندی صید شده از خلیج فارس به ترتیب برابر با ‮‭37 0/43‬/،‮‭44 0/52 0‬/،‮‭1/17 0/66 0‬ و ‮‭0/36 0/14‬اندازه گیری شد. مراجع استاندارهای بین المللی حد مجاز جیوه در عضله ماهی و دیگر آبزیان را ‮‭0/5‬ میلی گرم/ کیلوگرم اعلام نموده اند. غلظت جیوه در تمام گونه های بررسی شده پایین تر از حد مجاز بود.نتایج بررسی نشان داد رگرسیون معنی داری بین طول آبزیان بررسی شده وتجمع زیستی جیوه وجود ندارد. ). برآورد میزان ورود روزانه ‭(EDI) ‬و هفتگی ‭(EWI) ‬جیوه به بدن با توجه به غلظت فلز و میزان مصرف ماهی توسط یک فرد بالغ نشان داد کمترین ‭EDI ‬و ‭EWI ‬در میگوی سفید هندی و بالاترین آن ها در ماهی صبیتی به دست آمد. میزان ورود جیوه ناشی از مصرف ماهی صبیتی تفاوت فاحشی با دیگر گونه ها داشت و تقریبا 5 برابر دیگر کونه ها بود. با این وجود میزان ورود جیوه به بدن در تمامی گونه ها پایین تر از حد مجاز (5 میکروگرم/ کیلوگرم وزن بدن) بود.