بررسی ارزش رجحانی گونه های مرتعی و رفتار چرایی دام در مراتع نمونه پنج منطقه رویشی ایران (مسجدسلیمان-استان خوزستان)

گونه های مرتعی در هریک از ماههای فصل چرا ارزش چرایی معینی دارند. از اینصروی دام چرنده نیز در مقاطع زمانی مختلف فصل چرا و نیز در مکانصهای مختلف عرصه چرا از جمله درجات شیب، ناهمواریها از خود رفتار چرایی خاصی بروز می دهد که برای برنامه ریزی و مدیریت مرتع و دام نیازمند هستیم. زیرا بدون شناخت این رفتارها و خصوصیات ارزش چرایی گیاهان یک مرتع در طول دوره چرا برنامه ریزی و مدیریت مرتع و دام مقدور نمی باشد. به همین منظور برای تعیین ارزش رجحانی گونه های مرتعی و نیز رفتار چرایی دام این تحقیق در مراتع نیمه استپی گرم بردمار مسجدسلیمان واقع در ‮‭38‬ کیلومتری شمال غرب مسجد سلیمان به مدت 4 سال (‮‭1385-1389‬) اجرا شد. به منظور بررسی ارزش رجحانی گیاهان و رفتار چرایی دام(چرخه روزانه چرا)از روش زمان سنجی و فیلمبرداری فعالیت های دام در طول روز و نیز روش درصد بهره برداری(شاخص انتخاب گونه)استفاده شد. سرانجام به هر دو روش ارزش و رتبه رجحانی گونه ها حاصل میصگردد. و نیز با روش استفاده از دستگاه موقعیت یاب جغرافیایی‭(GPS) ‬موقعیت و مسیر حرکت دام دنبال می گردد. نتایج این پروژه نشان داد که برای زیر پروژه رفتار چرایی طول مسافت طی شده و زمان طی شده توسط دام در مرتع در شیب های کمتر بیش از شیب های زیاد منطقه است. همچنین رفتار چرایی دام به شدت تحت تاثیر مدیریت چوپان در هدایت گله و انتخاب مسیرها و نقش ویژه چوپان می باشد. ونیز بررسی زیر پروژه ارزش رجحانی گونه های مرتعی منطقه به هر دو شیوه مورد مطالعه نشان دهنده رجحان کامل گونه های یکساله در فصل چرا بر گونه های دایمی مورد مطالعه می باشد. واژه های کلیدی: ارزش رجحانی، رفتار چرایی، گونه های مرتعی، درصد بهره برداری، مسجدسلیمان