اثر کاربرد سطوح مختلف کود مرغی عمل آوری شده در جیره غذایی گوسفند داشتی

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1092498
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 243
تعداد صفحات: 33
سال انتشار: 1392

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

این پژوهش به منظوراثرکاربرد کود بسترجوجه گوشتی عمل آوری شده درجیره غذایی میش های داشتی درقالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تیمار (جیره) و2 بلوک (میش آبستن وغیرآبستن) و 5 تکرار (راس دام) اجرا شد. تعداد ‮‭20‬ راس میش آبستن و‮‭20‬ راس میش غیرآبستن حذفی ازگله تحت پوشش طرح محوری گوسفند نژادسنگسری شهرستان دامغان انتخاب وهردسته به طور تصادفی درچهارگروه پنج تایی تقسیم شدند. چهارجیره آزمایشی بر پایه‮‭44‬ درصد علوفه و ‮‭56‬ درصدکنسانتره به ترتیب با صفر، ،‮‭12 6‬ و ‮‭18‬ درصدکود مرغی تنظیم شد وبه مدت ‮‭12‬ هفته درتغذیه میش ها مورد استفاده قرارگرفت. میانگین وزن زنده میش ها ی غیر آبستن درتیمار های مختلف در بدو شروع آزمایش بین ‮‭33/38‬ تا ‮‭35/96‬ کیلوگرم بود و میانگین وزن نهایی آنها طی دوره آزمایش (‮‭84‬ روز) بین ‮‭39/3‬ تا ‮‭42/18‬ کیلوگرم بود که تفاوت بین تیمارها معنی دار نبود (‮‭0/332‬‭= P-Value). ‬وزن زنده افزوده شده دام ها در گروه های دریافت کننده جیره شاهد، وجیره های حاوی ،‮‭12 6‬ و ‮‭18‬ درصد کود مرغی به ترتیب ‮‭92‬/،‮‭93 5‬/،‮‭6/42 6‬ و ‮‭5/85‬ کیلو گرم بود که تفاوت بین آن ها ازنظر آماری معنی دار نبود (‮‭0/165‬‭= P-Value). ‬میانگین کل افزایش وزن روزانه دام ها درگروه های مختلف آزمایشی در طول دوره آزمایش به ترتیب ‮‭44‬/،‮‭56 70‬/،‮‭81/45 82‬ و ‮‭69/59‬ گرم بود که تفاوت بین آن ها از نظر آماری معنی دار نبود (‮‭0/164‬‭= P-Value). ‬ضریب تبدیل غذایی درگروه های دریافت کننده 6 و‮‭12‬درصد کود مرغی ازنظرعددی نسبت به گروه شاهد وگروه دریافت کننده جیره حاوی ‮‭18‬ درصد کود مرغی پایین تر (‮‭9/76‬ و ‮‭9/97‬ در مقابل ‮‭11/24‬ و ‮‭11/75‬) بود اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (‮‭0/114‬‭= P-Value). ‬میانگین وزن اولیه میش ها ی آبستن درگروه های مختلف آزمایشی دردامنه ‮‭35/82‬ تا ‮‭39/13‬ کیلو گرم ووزن زنده آنها قبل اززایمان نیز بین ‮‭43/32‬ تا ‮‭46/3‬ کیلوگرم بود که تفاوت بین گروه های آزمایشی معنی دارنبود. به طورکلی افزایش وزن زنده میش ها درکل دروه آزمایش بین ‮‭6/99‬ تا ‮‭7/5‬ کیلو گرم بود که پس اززایمان، بخش اصلی وزن افزوده شده از دست رفت. این کاهش وزن بین ‮‭5/81‬ تا ‮‭6/26‬ کیلو گرم متغیر بود اما از نظرآماری تفاوت بین آن ها معنی دار نبود. کلیه میش ها درگروه های مختلف زایش یک قلو داشته و بره های سالم به دنیا آوردند. میانگین وزن تولد بره ها ‮‭2/43‬ تا ‮‭2/71‬ کیلوگرم و وزن ‮‭20‬ روزگی آن ها بین ‮‭4/48‬ تا ‮‭4/58‬ کیلو گرم بود که ازاین نظر بین عملکرد میش ها در گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که درصورت استفاده صحیح ازکود مرغی سالم وفرآوری شده درتغذیه نشخوارکنندگان، می توان بخشی از نیاز های غذایی (به ویژه نیتروژن و مواد معدنی) آن ها را تامین نمود، هر چندکه در مورد گوسفند داشتی نیاز به بررسی های بیشتری دارد. واژه های کلیدی : کود مرغی، گوسفند داشتی، عملکرد