استخراج و تجزیه کیفی و کمی اسانس گونه های مختلف آویشن در برخی از استان های کشور (فارس- شرایط رویش گاهی)
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1092650
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 226
تعداد صفحات: 8
سال انتشار: 1391
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
به منظور بررسی فیتوشیمیایی اسانس دو گونه آویشن Th. daenensis و Th.lancifolius آزمایشی در سال های 1386-90 در رویش گاه های طبیعی استان فارس انجام شد. به همین منظور از رویش گاه مختلف در سطح استان، سرشاخه های گل دار جمع آوری شد و در آزمایشگاه در شرایط سایه خشک و آسیاب شدند. استخراج اسانس از تمامی گونه ها به روش تقطیر با آب و توسط دستگاه کلونجر برای مدت سه ساعت انجام گرفت. اسانس های به دست آمده با استفاده از دستگاه های گاز کروماتوگرافی GC و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنجی جرمی GC/MS آنالیز و ترکیب های شیمیایی آن ها شناسایی شدند. ویژگی های توپوگرافیک، کلیماتیک و ویژگی های خاک هر رویش گاه تعیین شد. بررسی ها، ضریب هم بستگی نسبتا بالا و منفی (837.0 - = r *) میزان بارندگی و درصد اسانس، نشان داد که این نکته مبین پایین بودن درصد اسانس در بارندگی های بالا است. در اسانس آویشن، تعداد 21 ترکیب شناسایی شد که تیمول، پارا سیمن، 1،8- سینیول، 8- ترپینن، ای- کاریوفیلنت و لینالول ترکیبات عمده بودند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که ترکیبات اسانس در گونه Th. daenensis در سایت های مطالعاتی تفاوت معنی داری داشتند. مقایسه میانگین اجزای اسانس در سایت های مورد مطالعه نشان داد که مقدار پی سایمن در سایت خسروشیرین کم ترین و در دو سایت دیگر شبیه به یک دیگر است. از نظر 1و 8 سینیول، ترپنین و کارواکرول، لایزنگان داراب بیش ترین مقدار را داشت. هم چنین ترکیبات اسانس در گونه Th. lancifolius تنها در مقادیر لینیول، بورنیول، تیمول و کارواکرول تفاوت معناداری در سطح یک درصد در سایت های مورد مطالعه داشت. مقایسه میانگین ترکیبات اسانس در سایت ها نشان داد که بیش ترین مقدار پی سایمن، 1 و 8 سینیول، بورنیول و تیمول در کوپان و بیش ترین مقدار کارواکرول در سوریان بوده است. بیش ترین مقدار ترپینن و کریوفیلنت مربوط به دشت مشکان بود. واژه های کلیدی: گیاهان دارویی، آویشن، اسانس، Th. daenensis Th.lancifolius، استان فارس