تأثیر محلات پیاده محور و ارتقای سطح کیفی زندگی کودکان در شهر تهران

شهرنشینی« از جمله مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد،چرا که شهرنشینی موضوعی است، مورد توجه اقشار مختلفی از اجتماع،بسیاری از خانواده ها،با دیدگاهی شاید نه چندان صحیح به شهرهای بزرگی مانند تهران مهاجرت می کنند،با این تصورکه سکونت در تهران همراه با رشد اقتصادی ،پیشرفت و دسترسی به امکانات بهتری است ودر پی این موارد به آرامش و رفاه بیشتری نیز دست پیدا میکنند،و اینگونه است که گرایش به سکونت در شهرهای بزرگ معضلاتی را در پی خواهد داشت، با توجه به موضوع مطرح شده و ازدیاد جمعیت و این حجم از مهاجرت ها،محیط های اجتماعی و بافت های شهری،ساختار شهرسازی و طراحی شهری تهران میتواند خود را هماهنگ کند و پاسخگوی تمامی انتظارات اقشار جامعه از جمله نیازهای »کودکان« را برآورده کند ؟ حقوق شهروندی کودکان یکی از مهمترین مواردی است که از گذشته مطرح بوده و همچنان مهمترین موضوعی است که باید مورد توجه مهندسین طراحی و شهر سازی قرار گیرد،با توجه به مطالعات انجام شده ، » طراحی شهری« با رعایت استاندارها و اصول روز دنیا از گذشته جزو دغدغه های اصلی مهندسین شهرسازی بوده است و در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته شده.در این پژوهش سعی گردیده به مبحث کودکان در محلات بیشتر توجه شود با تمرکز بر تفکیک فضاهای شهری . پیاده محوری ، حس امنیت کودکان ، ایجاد خلاقیت ، تحرک وپویایی همگی موارد و نکات پیشنهادی هستند که در این پژوهش به آنها پرداخته شده برای رسیدن به هدف اصلی یعنی برآورده کردن نیازهای روحی وجسمی کودکان، مهمترین،آسیب پذیرترین قشر اجتماع.

کلیدواژه ها:

شهردوستدارکودک ، کودک محور ، کیفیت زندگی ، کلانشهر ، پیاده مدار