بررسی معنای واژه ی شح در قرآن براساس تفاسیر

اهمیت فهم دقیق تک تک واژگان قرآن برای مسلمین بر کسی پوشیده نیست. و برخی کلمات در آن باکاربردهای مختلفی به کار رفته و به نظر می آید دارای ریشه ی معنایی یکسان با کاربردهای مختلفی هستند. فلذاتحقیق و پژوهش درباره ی ریشه و کارکرد های مختلف یک واژه در قرآن ضروری می نماید. ریشه ی "شح "در قرآن پنج بار تکرار شده است که اغلب "بخل" یا "بخل همراه با حرص" ترجمه شده است اما با توجه به همنشینی و سیاق آیات به نظر می رسد معنایی بیشتر از بخل نفس در ریشه ی شح وجود داشته باشد. همچنیندر چندین آیه واژه ی "بخل" بکار رفته که با توجه به اصل عدم ترادف واژگان قرآن که البته موافقان و مخالفانیدارد، باید مفهوم متفاوتی از آن را جستجو کرد. در این پژوهش سعی گردیده است با استفاده از بررسی منابعقدیمی و جدید تفسیری مهم، به معنای دقیق تر واژه ی "شح " نزدیک شویم. برخلاف بخل، "شح " یک حس وویژگی در درون نفس هرانسان است. و شامل احساسی همچون بخل، حرص و حسادت که گاهی منجر بهلجاجت هم شود می باشد. همچنین، فقط شامل مسائل مالی نیست بلکه شامل تمام شئون روابط بین فردیاست. فلذا انسان مومن باید نفس خویش را از این غلیان درونی، "شح "، حفظ کند. چنانچه خداوند متعالصراحتا می فرمایند: "و من یوق شح نفسه فاولئک هم المفلحون" پس رسیدن به رستگاری مشروط به حفظنفس از تمام این خصایص اخلاقی بد می باشد.

کلیدواژه ها:

معنای شح در قرآن ، الشح ، شحیح ، بخل ، حرص