جلوگیری از فرسایش دیواره رودخانه ها با تثبیت سواحل به روش غیرمستقیم

فرسایش دیواره رودخانهها باعث بروز خسارات زیادی در زمینهای اطراف رودخانه و سازهها شده و به این ترتیب از پتانسیل زمینهای قابل استفاده اطراف رودخانهها میکاهد. اگر جنس مصالح دیوارهها ریزدانه غیرچسبنده باشد در اثر برخورد امواج با دیوارهها فرسایش سطحی به وقوع میپیوندد. در حالتی که مصالح دیوارهها انواعی از مصالح فوق باشند بالا آمدن سطح آب زیرزمینی و زهکشی آب از دیوارهها به سمت رودخانه، ذرات ریز را شسته، باعث ریزش ذرات درشت بالایی میشود. یکی از راهحلهای متداول جهت جلوگیری از فرسایش دیوارهها تثبیت سواحل به روش غیرمستقیم است. در روش غیرمستقیم، تثبیت سواحل توسط احداث سازههای عرضی یا آبشکن که اپی نامیده میشود در طول ساحل فرسایشپذیر انجام میگیرد. در این روش یک سری آبشکن به طور متوالی و عمود بر مسیر جریان رودخانه ساخته میشوند. سرعت آب هنگام برخورد با اپیها کم شده و جریان پس از چرخش به آبشکن بعدی برخورد میکند و بدینوسیله نیروی فرسایش آب مستهلک میشود از طرفی به علت کم شدن سرعت آب، رسوبات حل شده توسط رودخانه بین هر جفت از اپیها ته نشین شده و به مرور زمان فواصل بین اپیها با این رسوبات پر میشود. بر اساس مشاهدات میتوان گفت که: با ایجاد آ بشکن در رودخانه یک مقطع تنگشدگی ایجاد می شود، که بررسی این موضوع به هیدرولیک جریان در مقاطع تنگشده برمی گردد. استفاده از آب شکن باعث دور شدن جریان از کناره رودخانه می شود. بیشترین عمق آب شستگی همواره متعلق به آ بشکن اول بود و آ بشکن دوم بعد از اولین آب شکن دارای بیشترین آب شستگی بود

کلیدواژه ها:

اپی ، فرسایش کناره ، سازه تثبیتکننده ، آب شستگی ، رسوب