تحلیلی بر مکانیابی مراکز اسکان موقت شهری با استفاده ازAHP(مطالعه موردی :شهرستان بناب)

هر ساله افراد زیادی در سراسر دنیا در اثر وقوع حادثه طبیعی خانه و کاشانه خود را از دست می دهند. پس از وقوع یک حادثه طبیعی ، مناطق مسکونی آن منطقه غیر قابل سکونت شده و افراد بازمانده نیاز به اسکان موقت در مکانی دیگر می شوند. یکی از مهم ترین مسائلی که مورد توجه مدیریت بحران قرار گرفته است، انتخاب مکانی مناسب جهت استقرار جمعیت آسیب دیده از بحران می باشد. بدیهی است عدم رعایت مکان یابی درست مشکلاتی بزرگتر از بحران اولیه به وجود می آورد . بنابراین مدیریت بحران و ارائه راهکار مناسب برای اسکان موقت قبل از وقوع بحران الزامی می باشد. هدف از این پژوهش ، تحلیل مکان یابی مناسب اسکان موقت شهری با استفاده از AHP می باشد. در این پژوهش شهرستان بناب از توابع استان آذربایجان شرقی انتخاب شده است به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته است . در روند پژوهش با استفاده از 15 شاخص در قالب 4 معیار متنوع "محیطی" ، "دسترسی"، "دوری از ناملایمات"، "امکانات و زیرساخت ها" به مکان یابی محل های بهینه اسکان موقت می پردازد. پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی – تحلیلی صورت گرفته است و سعی دارد چارچوبی علمی و دقیق در نظام برنامه-ریزی و مکان یابی تامین سرپناه افراد بی خانمان ارائه دهد. بنابراین پس ازتعریف معیارهای موثر در مکان یابی اسکان موقت با استفاده از روش AHP،معیارها اولویت بندی شده است و در آخر اهمیـت نسـبی عوامل دسترسـی و محیطی در شهرستان مورد مطالعه، نسبت به سایر عوامل جهت مکان یابی اسکان موقت موثر شمرده شده است.

کلیدواژه ها:

اسکان موقت ، مکانیابی ، AHP ، بحران ، بناب