ارزیابی و تحلیل مولفه های تاب آوری با رویکرد توسعه شهری (مطالعه موردی: شهر جهرم)

امروزه بیشتر شهرها و جوامع سکونت گاهی در مکان هایی بنا شده اند که در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا به دلیل پیشرفت های تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسان ساخت هستند از اینرو، توجه به مسائل کالبدی بافت های مسکونی درشهرها و تبیین مفهوم " تاب آوری" و به تبع آن مقاوم سازی این بافت ها در مواجهه با حوادث احتمالی اهمیت بسیاری دارد. قلمرو مطالعه حاضر، بافت شهر جهرم که با جمعیت 129211 با مساحت داخل محدوده قانونی شهر جهرم 2596/5 هکتار که با لحاظ اراضی روستاهای حیدر آباد، نظام آباد، اسلام آباد و تل ریگی با مساحت 383/2 هکتار، مساحت کلی شهر به 2980 هکتار می باشد. هدف این پژوهش تبیین مولفه های کاربری مسکونی، ابعاد زیرساختی، ابعاد اجتماعی- فرهنگی، ابعاد مدیریت تاب آوری بافت کالبدی در فرایند توسعه شهری در نظر گرفته شده است. دراین تحقیق بامطالعات میدانی و کتابخانه ای وبااستفاده ازروش توصیفی، پرسشنامه ای تهیه گردیدکه توسط 384 نفرازشهروندان پاسخ داده شد؟جهت تحلیل اطلاعات آماری ازنرم افزار spss نسخه 22 وتحلیل آماری داده ها انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده چون F محاسبه شده (31/85) در سطح کمتر از 0/05 معنی دار می باشد، بنابراین میتوان گفت که "تاب آوری بافت کالبدی در برنامه ریزی شهری با رویکرد توسعه شهری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، توسعه شهری ، شهر جهرم.