بررسی سنجش عوامل ارتقاء کیفیت زندگی برای زندگی فعال شهری

این پژوهش با شناسایی عوامل ارتقاء کیفیت زندگی در محلات شهری سعی دارد مشخص کند که آیا میتوان به میزان رضایتمندی سکونتی مطلوب دست یافت.کیفیت زندگی و راهکارهای ارتقای آن، هدف اصلی تمام برنامه ریزی هایی است که توسط برنامه ریزان و اندیشمندان تهیه می شوند و هم هدف و هم وسیله برای توسعه پایدار است. بنابراین اهمیت کیفیت زندگی از یک سو و اهمیت و ضرورت شهرهای جدید در کاهش مشکلات شهری از دیگر سو، باعث شده تا در این پژوهش میزان کیفیت زندگی شهری بررسی شود تا ضمن شناخت عوامل مؤثر بر آن، ضعف ها و چالش ها، راهکارهایی برای افزایش کیفیت زندگی ارائه گردد. خلق فضای شهری مناسب برای تمامی گرو ههای اجتماعی، از طریق شناخت نیازهای کیفی و فضایی در شهر، باید به گونه ای باشد که به منظور ارتقای کیفیت محیطی و ایجاد بستری مناسب برای زندگی فعال شهری عمل کند .وجود جنسیت، خواه ناخواه تفاوتهایی را ایجاد می کند، این تفاوت در نیازها، فعالی تها و متعاقب آن در رفتارها نمود پیدا میکند و هر رفتار به کالبد مناسب خود محتاج است .بنابراین ایجاد فضاهای شهری مناسب و پاسخگو به نیازهای زنان وروابط بین محیط و فعالیتهای آنها، فضای شهری را تحت تأثیر قرار میدهد .روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده ، ارزیابیها و نتایج تحلیل نشان میدهد که رضایت مندی کلی ساکنان از محله گلشن در حد متوسط است. بیشترین رضایتمندی از معیارهای روابط همسایگی بالا در بین ساکنان، متراژ واحد مسکونی، حس تعلق خاطر به محله و... بیان شده است. همچنین براساس تحقیق مشخص شد که از بین ویژگیهای فردی، متغیرهای جنسیت، شغل، تحصیلات و تعداد خانوار در برابر ابعاد جمعی اهمیت بیشتری بر روی رضایت مندی سکونتی تأثیرگذار هست .

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، کیفیت محیط ، رضایت مندی ، محلات شهری