امر مطلق و مفاهیم مربوط به آن در بودیسم مهایانه

در بودیسم مهایانه، نظریات فلسفی وسیعی پیرامون امر مطلق و تجلیّات آن شکل گرفته است. مکتب های فلسفی مهایانه، به خصوص دو مکتب «مادیمیکه» و «یوگه چاره» به سوی اعتقاد به وجودی مطلق گرایش یافتند که اساس پدیده های غیر واقعی را تشکیل می داد. در این مکاتب، وجود مطلق با نام هایی همچون «دهر مه کایه»، «شونیتا»، «تاتهاته»، و «نير وانه» توصیف می شود. در مهایانه، همچون جریانهای عرفانی سنت های بزرگ دینی، فرض غالب این است که واقعیت غایی، نامتناهی و فراتر از اندیشه و زبان بشری است و همه اشکال حیات در مراتب مختلف، تجلی این حقیقت به شمار می روند. نظریه «سه جسم بودا» تبیینی از سطوح و مراتب واقعیت و حقیقت ارائه می دهد و مفهوم اوپایه راههای مختلف تجلی واقعیت غایی را به عنوان وسیله هدایت موجودات به مرتبه والای بودا شدن، نمایان می سازد. غایت اصلی این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی صورت پذیرفته، شناسایی دقیق تر امر مطلق و مراتب و سطوح تجلی آن در بودیسم مهایانه میباشد.

کلیدواژه ها:

بودیسم مهایانه ، امر مطلق ، شونیتا ، دهرمه کایه ، نیروانه