نقد و بررسی کتاب نوسازی، تحریم، و تأویل؛ ره‌یافتی نوین برای مواجهه با گفتار مقدس

محور اصلی مقالة حاضر نقد و بررسی کتاب نوسازی، تحریم، و تأویل (از شناخت علمی تا هراس از تکفیر) است که محسن آرمین ترجمه و نشر نی آن را چاپ کرده است. در مقالة پیش‌ رو تلاش خواهیم کرد به معرفی مؤلف و دغدغة فکری او، مسئلة بنیادین کتاب، مفاهیم اصلی طرح‌شده، روش‌شناسی، و تحلیل داده‌ها بپردازیم. این کتاب مشتمل بر چهار مقاله است: نخست به ضرورت نوسازی دینی به‌مثابة یک پیش‌نیاز برای نوسازی سیاسی؛ دوم دلایل نگاه طردگرایانه به هنر؛ سوم دشوارة تأویل در دوران قدیم و جدید؛ و درنهایت ضرورت تلقی قرآن به‌مثابة گفتار به‌جای متن، که مهم‌ترین بخش کتاب است، اشاره دارد. این تحقیق آخرین نوشتة انتشاریافتة او درطول حیاتش است که تلاش دارد از نسخة تجویزی خود برای برون‌رفت از بحران در جوامع اسلامی و تقویت شناخت علمی رونمایی کند. شایان ذکر است، باوجوداین‌که ما با یک متن ارزش‌مند مواجهیم، اما بعضاً کمبودهای روش‌شناختی نیز در آن به‌چشم می‌خورد. بنابراین، قصد داریم ضمن تشریح ایده‌های اصلی کتاب نقد و ارزیابی شکلی و محتوایی آن را در دستور کار قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

ابوزید ، نوسازی ، تأویل متن ، گفتار ، آگاهی دوپاره