بررسی دودکش خورشیدی در بکارگیری انرژی های تجدید پذیر و توسعه پایدار

کمیت ساخت و ساز در دوران جدید به طور چشمگیری پیشرفته شده و با توجه به افزایش ساختمان های تجاری و مسکونی سیستم تهویه هوای طبیعی به طور قابل توجه و کافی برای این ساختارها کارآمد نیست. عوامل بسیاری از جمله مواد و مصالح ساختمانی، مبلمان، فعالیت های فیزیولوژیکی افراد و دستگاه های حرارت زا در داخل ساختمان، منجر به آلودگی هوای داخل می شوند که با افزایش روزافزون عایق کاری ساختمان و تلاش کاهش امکان نفوذ هوا از درزها و عدم نشت هوا (برای کاهش اتلاف حرارتی،) آلودگی در فضای داخل باقی می ماند. مصرف انرژی مربوط به بخش ساختمان ، مصرف بی رویه سوخت های فسیلی و انرژی های تجدید ناپذیر را به همراه دارد این انرژی ها هزینه زیادی دارند و سبب آلودگی محیط زیست می شوند. سیستم های تهویه نهفته بطور فزایندهای بهعنوان جایگزین سیستم های تهویه مکانیکی به دلیل مزایای بالقوه از جمله کاستن هزینه های عملکرد، نیاز انرژی و انتشار دی اکسید کربن پیشنهاد می شوند.در این مقاله جهت صرفه جویی در مصرف سوخت و کاهش مشکلات زیست محیطی در جهت توسعه پایدار با ارائه ایده ی استفاده از انرژی خورشیدی جهت به حرکت درآوردن خود به خودی هوا در داخل ساختمان توسط دودکش خورشیدی بدون استفاده از نیروی محرکه یا مصرف سوخت های فسیلی می پردازیم که می تواند محیطی مطبوع با دمای مناسب و رطوبت لازم طبق استاندارد های تهویه مطبوع فراهم نماید. دودکش خورشیدی مکانیزمی برای بهره مندی مناسب از خورشید جهت تولید برق در کاربرد نیروگاهی و همچنین با شکلی متفاوت جهت ایجاد تهویه برای کاربرد غیرنیروگاهی است که نظر مهندسین و معماران را به خود معطوف ساخته است.در این مقاله ما به بررسی ساختار دودکش خورشیدی و عوامل موثر بر افزایش بازدهی آن در کاهش مصرف انرژی و تهویه مناسب تر محیط می پردازیم . روش تحقیق در این مقاله گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای بوده است.

کلیدواژه ها:

دودکش خورشیدی ، انرژی ، تهویه مطبوع ، توسعه پایدار