فرجام شناسی براساس متن اوستایی هادخت نسک و متون فارسی میانه مینوی خرد و بندهش

فرجام شناسی و زیرمجموعه های آن، یعنی فرجام شناسی فردی و عمومی/کیهانی، تقسیم زمان به هزاره ها و نجات دهنده از جمله موضوعاتی هستند که در نوشته های دورۀ باستان (اوستایی) و دورۀ میانه (فارسی میانۀ کتابی) زبان های ایرانی به خوبی به آن پرداخته شده است. هرچند که این نوشته ها در چهار چوب کلی، یکنواختی و پیوستگی را در مورد این موضوع نشان می دهند؛ اما هر کدام از آنها برخی از زیرمجموعه های فرجام شناسی را بیشتر و بهتر ارائه می دهند و نکات تازه ای را هم دربردارند. در این گفتار تلاش می گردد که واژگان و مفاهیم فرجام شناسی براساس متن اوستایی هادخت نسک و متون فارسی میانۀ مینوی خرد و بندهش شرح داده شود.

کلیدواژه ها:

هادخت نسک ، بندهش ، مینوی خرد ، تقسیم هزاره ها ، سرنوشت روان ، رستاخیز