ایجاد تحمل به شوری بسیار بالا در گیاه گندم با استفاده از باکتری های شورپسند

تنش ناشی از شوری زیاد خاک یکی از مه مترین عوامل محدود کننده رشد و تولیدگیاهان زراعی در بیشتر مناطق جهان می باشد. گیاه گندم بعنوان عمده ترین محصول کشاورزیدنیا و ایران حساسیت بالایی نسبت به شور زیاد خاک نشان داده و شوری خاک یکی از عواملعمده ی محدود کننده رشد آن محسوب م یشود. همزیستی گیاهان با میکروارگانیسم هایخاک یکی از راه های کاهش اثرات زیان بار شوری می باشد. ازجمله ی این میکروارگانیسم هامی توان به باکتری های محرک رشد (PGPR) اشاره کرد. بدین منظور شماری از خا ک مزارعبسیار شور چند منطقه در اطراف تبریز و خاک های اطراف دریاچه ارومیه برای جداسازیجدایه های باکتریایی غربال گری شدند. در مجموع شش جدایه بسیار شورپسند برای انجامپژوهش انتخاب شد، آزمایش بررسی تاثیر باکتری ها بر ایجاد تحمل به شوری در گندمبصورت فاکتوریل دو فاکتور (شوری و باکتری) بر پایه ی طرح بلو ک های کامل تصادفی درسه تکرار انجام گردید. اثر شش جدایه باکتریایی در سه غلظت بالای نمک (NaCl) بر رویرشد بذور گندم در شرایط استاندارد آزمایشگاهی طی مدت چهار هفته مورد ارزیابی قرارگرفت. پس از چهار هفته فاکتو رهای رشدی عمده مورد اندازه گیری قرار گرفت. از بین ششجدایه آزمایش شده، یکی از آ نها که باعث افزیش 50 درصدی در اکثر فاکتورهای رشدیشده بود برای مطالعه و شناسایی انتخاب گردید. برای شناسایی این جدایه منتخب، روشمولکولی مبتنی بر بارکدینگ ناحیه 16SrDNA مورد استفاده قرار گرفت که نتیجه توالی یابینشان داد که این باکتری با احتمال 99 % متعلق به گونه Oceanbacillus picturae می باشد.

کلیدواژه ها:

شورپسند ، بهبود دهنده رشد ، PGPR ، تحمل به شوری