پرورش نیمه متراکم آرتمیا در استخرهای عایق بندی شده با لایه های پلاستیکی (ژئوممبران) در حاشیه دریاچه ارومیه

آب های نامتعارف، شور، پساب های خروجی کارخانجات نیشکر، آب شیرین کن هاو خروجی تصفیه خانه های فاضلاب شهری یکی از منابع مناسب برای استفاده بهینه درراستای تولید آرتمیا در کشور می باشد. با توجه به هدف گذاری موسسه تحقیقات علومشیلاتی کشور در استفاده از این پتانسیل ها، این تحقیق با هدف بررسی امکان پرورش نیمهمتراکم آرتمیا اورمیانا (Artemia urmiana) در استخرهای با پوشش پلاستیکی انجام شد.برای این منظور 8 استخر هر یک به مساحت 125 متر مربع با ارتفاع آبگیری 100 سانتی متر بالایه ژئوممبران ساخت ایران در مرکز تحقیقات آرتمیای کشور احداث و با شوری 80 - 70گرم لیتر آبگیری شده و در طول پرورش فقط میزان تبخیر تامین شد. محل تامین آب پروژهزهکش حاشیه دریاچه ارومیه در جوار مرکز بود. رهاسازی ناپلیوس برای هر استخر 104 عدددر هر لیتر انجام شد. کود دهی با آمونیوم فسفات و کود مرغی انجام گرفت. با انجام آزمایشاتفیزیکی و شیمیایی آب و تعیین شاخص های ازت و فسفات و میزان تولیدات فیتو پلانکتونیآب میزان کود دهی تنظیم گردید. از مخمر، ملاس و سبوس برنج به عنوان غذای آرتمیا هرهفته 2 بار استفاده شد. نتیجه در طول مدت 240 روز پرورش، تولید 1000 کیلوگرم آرتمیا و15 کیلوگرم سیست آرتمیا بود. نتیج هگیری کلی نشان دهنده تولید بالای ذی توده آرتمیا دراین روش پرورش با استفاده از آب زهکش حاشیه دریاچه ارومیه در مقیاس 1000 متر مربعبا سود دهی مناسب و اشتغالزایی 1 نفر مستقیم و 1نفر غیر مستقیم است.

کلیدواژه ها:

آرتمیا ، ژئوممبران ، پرورش ، شورورزی