بررسی اثر غیر خطی گردشگری سلامت بر رشد اقتصادی ایران: رهیافت خود رگرسیون با وقفه‌های توزیعی

زمینه و هدف: از آنجاییکه امروزه نفت به عنوان یک منبع درآمدی پایدار برای کشورهای نفت خیز به شمار نمی‌آید؛ برنامه‌ریزان اقتصادی بر منابع درآمدی غیر نفتی تمرکز نموده‌اند که یکی از پردرآمدترین صنایع جهان، صنعت گردشگری می‌باشد. گردشگری شامل خدماتی است که تأثیر زیادی بر فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی دارد. یکی از مهمترین حوزه‌های صنعت گردشگری، گردشگری سلامت می‌باشد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر شوک­های گردشگری سلامت بر رشد اقتصادی طی سال­های 17- 2005 با استفاده از رویکرد غیرخطی خود رگرسیون با وقفه­های توزیعی بود. روش پژوهش: این مطالعه به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش تجزیه ‌و تحلیل، از نوع تحلیلی است. آمار و اطلاعات مورد نیاز با لحاظ لگاریتم به روش اسنادی و کتابخانه‌ای برای سال های 17- 2005 جمع‌آوری شده است. یافته‌ها: نتایج تجربی مطالعه حاضر حاکی از آن بود که در کوتاه­مدت، افزایش ورود گردشگران سلامت اثر مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته، کاهش ورود گردشگران سلامت نیز منجر به کاهش رشد اقتصادی کشور داشته و همچنین نرخ ارز مؤثر و تعداد ارائه دهندگان خدمات پزشکی به گردشگران به ترتیب اثر منفی و مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته است. همچنین در بلند مدت با افزایش ورود گردشگران سلامت، رشد اقتصادی افزایش و با کاهش ورود گردشگران سلامت، رشد اقتصادی کاهش پیدا کرده است. نرخ ارز و تعداد ارائه دهندگان خدمات سلامت به ترتیب اثر منفی و مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته است. نتیجه گیری: ورود گردشگران سلامت هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت در رشد اقتصادی کشور تاثیر مثبت داشته است. لذا بهتر است سرمایه گذاری در این حوزه به منظور ارائه خدمات بهتر به گردشگران سلامت در دستور کار برنامه ریزان و سیاست گذاران اقتصادی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Health tourism ، Economic growth ، Iran ، گردشگری سلامت ، رشد اقتصادی ، ایران