نقش امنیت در توسعه روابط و معاهدات بین الملل

معاهده یا عهدنامه یک توافق نامه بین المللی است که میان کشورها یا سازمانهای بین المللی منعقد شده و مشمول حقوق بینالملل میباشد هر چندکنوانسیون ۱۹۶۹ وین در مورد حقوق معاهدات معاهده را یک توافق نامه مکتوب تعریف کرده، اما گاه بیانیههای شفاهی نیز الزام آور تلقی شده اند.معاهده را در عرصه حقوق داخلی کشورها با قوانین مصوب مجلس قابل مقایسه است. اما تفاوت مهم این دو آن است که مفاد معاهده نسبت به دولت هایی که با آن موافقت کرده اند قابل اجراست و معمولا کاربرد عمومی ندارد. در واقع در حقوق داخلی افراد حق انتخاب و گریز از قانون را ندارند اما اعضای جامعه بینالمللی از این حق برخوردارند.در این پژوهش، نقش امنیت در توسعه روابط و معاهدات بین الملل، مورد بررسی گرفته که بر اساس آن با شناسایی مهمترین وظایف دولتها در قبال مردمانشان در حوزه امنیت اقتصادی، دو رویکرد کلی در رابطه با تجارت، یعنی حمایتگرایی و آزادسازی تبیین شد، و در ادامه، تاثیرهای مثبت و منفی تجارت بین الملل بر امنیت ملی کشورها و همچنین بر تجارت خارجی آنها مورد بررسی قرار گرفت. از آنجا که تجارت بین الملل و ملاحظات امنیت ملی هر یک میتواند دیگری را تضعیف یا تقویت کند، این پژوهش نیز ضمن تاکید بر امنیت و صلح جهانی بر لزوم ترکیب منطقی سیاستهای آزادسازی تجاری و حمایتهای مقتضی در کشورمان، به ویژه از طریق همگرایی با ترتیبات تجاری بین المللی، همچون سازمان جهانی تجارت به منظور تحقق مهمترین اهداف جنبههای اقتصادی امنیت ملی، یعنی توسعه و رفاه اقتصادی تاکید دارد. یافته ها نشان داد که امنیت در توسعه روابط بین الملل و توسعه معاهدات بین المللی نقش اساسی دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، سیاست خارجی ، معاهدات ، روابط بین الملل ، صلح جهانی