فرزندخواندگی و آثار آن در حقوق ایران و انگلیس

مواد ۲۰و ۲۱ در کنوانسیون حقوق کودک به فرزندخواندگی پرداخته است و از کشورهایی که سیستم فرزند خواندگی را به رسمیت شناختهاند، خواسته است که منافع عالیه کودک را در اولویت قرار دهند.در قانون مدنی ایران فرزند خواندگی مطرح نشده و قانونگذار در سال۱۳۵۳ با تصویب قانون حمایت از کودکان بی سرپرست تا حدی این نقیصه را رفع کرد و به انتظام بخشی روابط موجود پرداخت. در این مقاله سعی شده به این سوالها پاسخ داده شود که آیا فرزند خواندگی در اسلام به طور مطلق منع شده است؟ پرورش و تربیت کودک در خانواده چه ضرورتی دارد؟ و بالاخره آن که هویت واقعی کودک چگونه باید حفظ شود؟همچنین به بررسی قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست ولایحه در دست بررسی و مقایسه تطبیقی آن با قوانین ایران وانگلستان و معایب ومحاسن این قوانین خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

فرزندخواندگی ، زوجین سرپرست ، لقیط ، حمایت ، کودکان بدون سرپرست ، قرابت ، هویت