بررسی چهار مدل مشارکت فعالیت بدنی اوقات فراغت در سالمندان ایران

پژوهش حاضر به دنبال بررسی عوامل مختلف دخیل در مشارکت فعالیت بدنی اوقات فراغت افراد بالای 60 سال ایرانی بود. برای دستیابی به این هدف، چهار مدل مشارکت در فعالیت بدنی هوبارد و منل مورد تحلیل قرار گرفتند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای 600 نفر در تحقیق شرکت داشتند. در نهایت 552 نفر از سالمندان به چهار پرسش­نامۀ موانع، راهبردهای انتقال، انگیزش و میزان فعالیت بدنی سالمندان به طور کامل پاسخ دادند. برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ها بین سالمندان نُه استان کشور توزیع شد. از روش تحلیل مسیر برای یافتن رابطه بین متغیرها و همچنین یافتن مدل مناسب در جامعه سالمندان ایرانی استفاده شد. سه پرسش‌نامۀ موانع، راهبردهای انتقال، مشارکت دارای پایایی آلفای کرونباخ به ترتیب 73/0، 93/0 و 93/0 بودند. تحلیل مسیر مدل‌ها در جامعة ایران نشان داد مدل اول (مدل مستقل) و سوم (مدل کاهش اثرات موانع) برای جامعه ایران مناسب هستند. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان اذعان کرد موانع به طور مستقیم باعث کاهش مشارکت می‌شود. بعد از عامل موانع، عامل انگیزش می‌تواند باعث افزایش مشارکت سالمندان شود

کلیدواژه ها:

مشارکت ، موانع ، انتقال ، انگیزش ، سالمندی ، سالمندان ، فعالیت بدنی