نگاهی روان شناختی به << انسان کامل از دیدگاه قرآن>>

انسان کامل دراسلام فردی است که به مقام قرب الهی رسیده وحضورخدا را درهمه جا بادل و ازعمق وجود خود احساس کرده باشد و خود را هرگز مستقل نبیند.در جهان آفرینش، زیبنده ترین صورت، صورت کامل آدمی است و ارزنده ترین موجود که به بیان »نفخت فیه من روحی« به روح الهی، شرافت یافته و مظهر اسم اعظم الله و جامع اسما و صفات خدا و حقایق ملک و ملکوت و گنجینه گرانبهای خدایی گشته، وجود انسان است که به عنوان خلیفه و نماینده حق در روی زمین وظیفه دارد با ابزار علم، و عمل به اقامه حق و عدل قیام نموده، در مسیر عبودیت و بندگی و تکامل معنوی و نیل به قرب الهی حرکت کند و دیگران را نیز به سیر و حرکت در این راه ترغیب و تشویق نماید. تبیین سعادت و کمال انسان در راه رسیدن به آن، از حساسیت و اهمیت بیشتری برخوردار است. انسان شناس آشنا به زمان، شهید استاد مطهری، درعصر انسان محوری افراطی (امانیسم)، پس از بیان دیدگاه مکتب های مختلف، در رابطه با انسان کامل و ایده آل، و نقد آنها ازنظر اسلام چنین نتیجه گیری می کند که انسان کامل اسلامی، انسانی است که تمام ارزشهای انسانی، هماهنگ با هم در او رشدکرده باشد.

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، روان شناختی ، قرآن ، دین اسلام