بررسی عددی تاثیرات ضخامت و جرم برخورد بر شاخص های لهیدگی سازه های مربعی دو جداره حاوی تقویتی های هم شکل

بررسی عکس العمل سازه های جدار نازک پس از ضربه و میزان جذب انرزی آن ها از جمله موضوعاتی است که در دهه های گذشته بسیار موردتوجه بوده است. در این تحقیق، به منظور بررسی تأثیر ضخامت جداره و جرم برخورد بر روش شاخص های لهیدگی، لهیدگی سازه های دو جداره مربعی Q3,Q2,Q1 که از طریق صفحات تقویت کننده به هم متصل شده و حاوی تیوب های کوچک هم شکل به عنوان تقویتی می باشند، تحت بارگذاری دینامیکی محوری با استفاده از نرم افزار LS-DYNA مورد بررسی قرار گرفته است محدوده ی تغییرات ضخامت از 1.2 تا 2.1 میلی متر با گام 0.3 واحدی و برای جرم برخورد از 500 تا 700 کیلوگرم با گام 200 واحدی می باشد. شاخص های لهیدگی که در این بررسی مورد استفاده قرار گرفتهاند شامل جذب انرژی ویژه SEA، بیشینه نیروی لهیدگی PCF، نیروی لهیدگی میانگین MCF و شاخص بازدهی نیروی لهیدگی CFE می باشند. نتیجه این بررسی نشان می دهد که با افزایش ضخامت PCF,MCF,SEA افزاشی می یابند. اما CFE بسته به شدت تغییرات PCF,MCF می تواند روند تغییرات گوناگونی را تجربه کند. افزایش جرم برخورد نمی تواند اثرگذاری زیادی در جهت تغییر این شاخص ها داشته باشدو می توان گفت که تغییر در شاخص های مذکور مستقل از تغییرات جرم برخورد می باشد. با در نظر گرفتن براوردی از شاخص ها، در نهایت سازه ی Q3 با ضخامت 2.1 میلی متر، به دلیل داشتن تقویتی ها بیشتر و نوسان کمتر F(x) نسبت به MCF به عنوان سازه ی بهینه انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

جذب انرژی ، سازه های چند سلولی ، بارگذاری دینامیکی محوری ، سازه دوجداره ، شبیه سازی المان محدود