اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود مبتنی بر نظریه سیستم های خانواده بوون بر تعهد زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره فرماندهی انتظامی تهران بزرگ

اهداف: تعهد و پایبندی به ازدواج به عنوان مکانیزمی دوام‌بخش دارای اهمیت بسزایی است و از ویژگی‌های ازدواج‌های موفق و طولانی مدت به شمار می‌رود. تعهد زناشویی قوی‌ترین و پایدارترین عامل پیش‌بینی کیفیت و ثبات زناشویی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان تمایزیافتگی خود بر اساس نظریه سیستم‌های خانواده بوون در تعهد زناشویی در زوجین انجام شد. روش‌ها: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با روش نمونه‌گیری در دسترس و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری؛ مراجعین مراکز مشاوره فرماندهی انتظامی تهران بزرگ در نیمه دوم سال 1397 می‌باشند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 زوج) قرار گرفتند. پرسشنامه تعهد آدامز و جونز (1997) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. مداخله درمانی زوجین بر اساس نظام درمان بوون در قالب درمان گروهی زوج‌ها در 10 جلسه 60 دقیقه ای در طی سه ماه و به صورت درمان گروهی برای گروه آزمایش توسط محقق اجرا شد. در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. پس از گذشت یک ماه از اجرای پس آزمون، در هر دو گروه، پیگیری انجام شد. یافته‌ها: مداخله درمانی تمایزیافتگی خود در گروه آزمایش در افزایش تعهد زناشویی زوجین در مقایسه با گروه کنترل موثر بود (001/0p=). همچنین نتایج تحلیل آمیخته بیانگر آن است که اجرای متغیر مستقل بر هر سه مولفه تعهد شخصی (001/0p=) تعهد ساختاری (001/0p=) و تعهد اخلاقی (004/0p=) معنادار بود. نتایج این مداخله در مرحله پیگیری نیز معنادار گزارش شد. نتیجه‌گیری: مداخله درمانی تمایزیافتگی خود بر اساس دیدگاه خانواده درمانی بوون  در افزایش تعهد زناشویی زوجین گروه آزمایش  در مقایسه با گروه کنترل موثر بود.

کلیدواژه ها:

Self-differentiation ، Bowen’s family system theory ، Marital Commitment. ، تمایزیافتگی خود ، نظریه درمانی سیستم‌های خانواده بوون ، تعهد زناشویی