رابطه حمایت اجتماعی و تاب آوری با نقش واسطه ای امید به زندگی در بیماران کرونایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تاب اوری با نقش واسطه ای امید به زندگی در بیماران کرونایی انجام شد. روش پژوهش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل همه مردان و زنانی ایرانی است که کرونا را تجربه کرده‌اند. از جامعه مذکور 142 نفر به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شد. برای گردآوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی واکس (1986)، تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) و امید به زندگی اسنایدر (1991) استفاده شد و نتایج با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد: الف) بین حمایت اجتماعی با تاب‌آوری در بیماران کرونایی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد. ب) بین حمایت اجتماعی با امید به زندگی در بیماران کرونایی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد. ج) بین امید به زندگی با تاب‌آوری در بیماران کرونایی رابطه مثبت معنی‌دار وجود دارد. د) بین حمایت اجتماعی و تاب‌آوری با نقش واسطه‌ای امید به زندگی در بیماران کرونایی رابطه مثبت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، تاب‌آوری ، امید به زندگی ، کرونا