بازشناسی امضای دست نویس مبتنی بر تجمیع ویژگی های پارامتری و محلی

امضای دست نویس (برون خط) یکی از زیر مجموعه های روش زیست سنجی است که از آن برای تشخیص هویت استفاده می شود. هرچند فراگیر شدن استفاده از تصویر امضا در فرایند تائید هویت افراد، بسیار محتمل به نظر می رسد، اما کارایی سیستم با روبرو شدن با جعل ماهرانه، کاهش می یابد. زیرا جاعلین با تمرین زیادی، به تقلید امضای شخص می پردازند که باعث کاهش تنوع درون کلاسی نسبت به نمونه امضای اصلی می شود. بنابراین سیستم تشخیص امضا باید به گونه ای طراحی شود که بتواند با دقت بالایی نمونه ی جعلی را از الگوی نمونه اصلی تفکیک نماید. به این منظور، در این مقاله جهت بهبود عملکرد سیستم، به ترکیب ویژگی های پارامتری و الگوی دودویی محلی پرداخته شده است. روش پیشنهادی، محدودیت اصلی الگوریتم الگوی دودویی محلی را با توجه به پیمایش نگاشته ای پیکسل مرکزی و سایر پیکسل های همسایه برطرف نموده است. برای شبیه سازی روش پیشنهادی از مجموعه داده استاندارد MCYT استفاده شده است. همچنین ارزیابی روش پیشنهادی با ساختار مستقل از نویسنده بر روی طبقه بند ماشین بردار پشتیبان انجام شده است. با توجه به نتایج آزمایش ها، نرخ خطای میانگین و دقت، در مقایسه با روش های پیشین، عملکرد بهتری داشته است.

کلیدواژه ها:

امضای دست نویس ، استخراج ویژگی ، بازنمایی تصویر ، بیومتریک ، الگوی دودویی محلی ، ماشین بردار پشتیبان